Ο δρ. Απόστολος Παπαγεωργίου, επικεφαλής της πανεπιστημιακής κλινικής της Νεογνολογίας-Περιγεννητικής του Εβραϊκού Νοσοκομείου του Μόντρεαλ, μοιράζει το χρόνο του ανάμεσα στις μονάδες πρόωρων νεογνών των νοσοκομείων Jewish, Victoria και St Justine. Είναι καθηγητής Παιδιατρικής και Μαιευτικής στο πανεπιστήμιο McGill, ενώ δύο απογεύματα την εβδομάδα τα αφιερώνει εξαιρετικά στα Ελληνόπουλα του Μόντρεαλ, που εξακολουθούν να είναι αποκλειστικοί "πελάτες" της παιδιατρικής του δεινότητας.
Ανάμεσα στις επιστημονικές υποχρεώσεις, τις διαλέξεις ανά την υφήλιο για την Περιγεννητική-Νεογνολογία, ο δρ Παπαγεωργίου είναι βαθιά και αμετάκλητα Έλληνας. Πιστεύει στην ελληνική παροικία του Μόντρεαλ, όπου προσφέρει τις δυνάμεις του εθελοντικά, κατά τον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο του.
«Έχω την τύχη να είμαι από τους πρώτους γιατρούς, οι οποίοι συνδυάζουν το πτυχίο της μαιευτικής με εκείνο της παιδιατρικής», δηλώνει ο δρ. Παπαγεωργίου στο περιοδικό «Ελληνική Διασπορά» του ΑΠΕ-ΜΠΕ και τη δημοσιογράφο Ιουστίνη Φραγκούλη.
Στον τομέα της περιγεννητικής, που είναι ο συνδυασμός των δύο αυτών τομέων της ιατρικής, μπήκε από το 1974. Οι μονάδες περιγεννητικής, πολύ διαδεδομένες σήμερα ανά τις προοδευμένες κοινωνίες, είναι νοσοκομειακά τμήματα, όπου παρακολουθούνται γυναίκες με εγκυμοσύνες υψηλού κινδύνου (διαβήτης, τοξαιμία, ρήψις του θυλακίου, στρες, προωρότητα, πολύδυμες κυήσεις, ιν βίτρο κλπ), θα μας πει. Με τα τεστ κυήσεως, άλλωστε, διαπιστώνεται, αν υπάρχει πρόβλημα προωρότητας ή άλλη επιπλοκή στα έμβρυα κι έτσι η μητέρα παρακολουθείται από ειδική ιατρική ομάδα, που γνωρίζει καλά το αντικείμενο.
«Την ώρα της γέννας υψηλού κινδύνου υπάρχει ομάδα νεογνολόγων, οι οποίοι φροντίζουν άμεσα τα πρόωρα νεογνά και τα οδηγούν στη μονάδα της Νεογνολογίας, όπου τα νεογέννητα μένουν υπό την κατάλληλη αγωγή στις θερμοκοιτίδες, ώσπου να ωριμάσει το σώμα τους και να πάνε υγιή στα σπίτια τους», σημειώνει ο ομογενής επιστήμονας.
Αυτή η νέα προσέγγιση έχει βοηθήσει θεαματικά στην επιβίωση των πρόωρων παιδιών.
«Πιστεύω πως στις δυτικές κοινωνίες έχουμε κάνει θεαματική πρόοδο στον τομέα επιβίωσης των προώρων», λέει ο δρ. Παπαγεωργίου. «Σύμφωνα με τις στατιστικές- προσθέτει- στα παιδιά 23-26 εβδομάδων, η πιθανότητα επιβίωσης είναι 35-40%, σε εκείνα των 26 εβδομάδων η επιβίωση φτάνει στο 86%, ενώ στα πρόωρα των 27 εβδομάδων η επιβίωση έχει φτάσει στο 94%».
Ρωτήσαμε τον δρ. Παπαγεωργίου εάν θα συνιστούσε σε έγκυο να διακόψει την κύηση, εφόσον τα τεστ εγκυμοσύνης δείξουν πως το έμβρυο πάσχει από κάποιο μεγάλο πρόβλημα και μέχρι ποια εβδομάδα μπορεί να συμβεί αυτό:«Σε έμβρυα με συγγενείς ανωμαλίες, όπως σύνδρομο ντάουν κλπ, δίνουμε την επιλογή στη μητέρα να διακόψει την κύηση αν η εγκυμοσύνη είναι κάτω από 24 εβδομάδες. Αν έχει ξεπεραστεί αυτό το όριο της κύησης, τότε κάνουμε αγωγή στα παιδιά αυτά. Πάντως, στην περίπτωση τρισωμίας 18 και 13 , που τα παιδιά δεν έχουν βιώσιμη πορεία, συνιστούμε στους γονείς τη διακοπή της κύησης. Ωστόσο, πολλά θρησκεύματα (ακόμη και κάποιες φανατικές ελληνορθόδοξες οικογένειες) αρνούνται να υπακούσουν στην ιατρική. Το τίμημα για την οικογένεια είναι βαρύ».
Σε ερώτηση για τον αν η γεννητική αντιμετωπίζει μεγαλύτερα προβλήματα με την εγκυμοσύνη «ιν βίτρο» ή ακόμα αν γεννιούνται περισσότερα πρόωρα παιδιά, ο δρ. Παπαγεωργίου σημειώνει ότι η προσπάθεια, σήμερα, είναι να εμφυτεύονται όσο το δυνατόν λιγότερα έμβρυα στη γυναίκα, για να έχουν καλύτερα ποσοστά επιβίωσης τα νεογνά.
«Η ιατρική επιδιώκει να έρχονται στον κόσμο πιο ώριμα νεογνά . Όσον αφορά στην αρτιότητα των παιδιών του σωλήνα, θα πρέπει να πω ότι με τις πρώτες μελέτες διαπιστώνουμε πως κάποιο ποσοστό παρουσιάζει αναπτυξιακά προβλήματα ήπιας μορφής», τονίζει.
Για το θέμα της κλωνοποίησης ο δρ. Παπαγεωργίου είναι ξεκάθαρος: «Η ιατρική είναι κάθετα αντίθεση με την κλωνοποίηση. Εξάλλου, δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι μπορούμε να προχωρήσουμε στην κλωνοποίηση υγιών ανθρώπων, καθώς δεν έχει ακόμη γίνει εκτεταμένη έρευνα στα ζώα. Η κλωνοποίηση βρίσκεται στο σημείο μηδέν στους ακαδημαϊκούς κύκλους. Τα πυροτεχνήματα ορισμένων είναι απλώς για κατανάλωση!»
Η ιατρική επιστήμη καταδικάζει και την εκλογή του φύλου, καθότι διαταράσσει την ισορροπία του οικοσυστήματος.
«Δείτε τι έχει συμβεί στην Κίνα, όπου με τον περιορισμό ενός παιδιού ανά οικογένεια υπάρχουν αρκετά κορίτσια», επισημαίνει ο δρ. Παπαγεωργίου και συνεχίζει: «Η ιατρική επιτρέπει την επιλογή φύλου για αυστηρά ιατρικούς λόγους υγείας, π.χ. ορισμένες γενετικές παθήσεις, σε συνδυασμό με τα χρωματοσώματα των γονέων οδηγούν προς τη μια ή την άλλη γενετική ασθένεια. Εκεί, κατόπιν διαβουλεύσεως με τους γονείς, προαποφασίζεται η έγκαιρη εξασφάλιση φύλου για να γεννηθούν υγιή παιδιά».
Όσο για τα περίφημα βλαστοκύτταρα, σημειώνει ότι έχει γίνει μεγάλη εκμετάλλευση από τις ιδιωτικές τράπεζες βλαστοκυττάρων, επισημαίνοντας ότι αυτά θα πρέπει να διατηρούνται με ευθύνη της πολιτείας, σε δημόσιες τράπεζες, προκειμένου να χρησιμοποιούνται για λόγους υγείας μελών της οικογένειας και εκτός αυτής, όπως προβλέπει, άλλωστε, η νομοθεσία του Καναδά.
Για το πώς αισθάνεται που παρακολουθεί τόσα Ελληνάκια στην απογευματινή παιδιατρική κλινική του, ο δρ. Παπαγεωργίου δηλώνει με νοσταλγία: «Αισθάνομαι σαν να βρίσκομαι στην Ελλάδα, όταν ασκώ την παιδιατρική στα Ελληνόπουλα του Μόντρεαλ. Απ΄ όλα τα καθήκοντα και τα επιτεύγματα, αυτό είναι το ιερότερο, πιστεύω».
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου