Παιδική κακοποίηση. Τα παιδιά σπάνια κακοποιούνται μόνο μια φορά. Η κακοποίηση είναι αποτέλεσμα πρωτύπων συμπεριφοράς σε μια οικογένεια. Τα σημάδια και τα συμπτώματα εμφανίζονται με την πάροδο του χρόνου. Η παιδική κακοποίηση διαπράττεται στο μεγαλύτερο ποσοστό στο σπίτι από άτομα που γνωρίζει και εμπιστεύεται το παιδί (μέλη οικογένειας, συγγενείς, baby – sitters ή φίλους της οικογένειας). Οι αιτίες είναι περίπλοκες, αλλά συγκεκριμένοι κοινωνικοί και προσωπικοί παράγοντες καθιστούν πιο εύκολη την κακοποίηση παιδιών από τους γονείς ή τους κηδεμόνες τους, όπως οικονομικό στρες, κατάχρηση ουσιών, εφηβική ηλικία γονέα, το γεγονός ότι μεγαλώνει μόνος του το παιδί, ιστορικό βίας στην οικογένεια ή το να είναι κανείς ενήλικος γονέας, που έχει υποστεί κακοποίηση στην παιδική του ηλικία. Πρέπει να ανησυχούμε και να υποψιαζόμαστε την σωματική κακοποίηση, όταν υπάρχει τραύμα ή μώλωπας που δεν έγινε τυχαία στο παιδί. Η κακοποίηση μπορεί να περιλαμβάνει χτυπήματα, εγκαύματα και κατάγματα οστών. Αυτές οι κακώσεις μπορεί να είναι ανεξήγητες ή η εξήγηση που δίνεται να είναι ασυμβίβαστη με τα τραύματα. Επίσης πρέπει να δίνεται προσοχή και στα εξής :
Σε μώλωπες, μαστιγώματα ή χαρακιές που βρίσκονται σε διάφορα στάδια επούλωσης ή σε άλλες ορατές κακώσεις, που τακτικά εμφανίζονται σε ένα παιδί.
Σε αναφορά παιδιού ότι το τραύμα προκλήθηκε από το γονέα ή οποιονδήποτε άλλον έχει την επιμέλειά του.
Σε παιδιά που ζουν σε σπίτια, όπου εκδηλώνεται συχνά οικιακή βία, διότι ευρίσκονται σε αυξημένο κίνδυνο σωματικής κακοποίησης. Παιδία κάτω των δύο ετών με κάθε είδους σημάδια από επιβολή αυστηρής πειθαρχίας ή από χτυπήματα, μπορεί να διατρέχουν πολύ σοβαρό κίνδυνο σωματικής βλάβης. Σημάδια από χαστούκια, τσιμπήματα, δόντια, τραβήγματα, όλα αξίζει να αναφερθούν. Δεν είναι επιτρεπτό να δέρνονται, να τραυματίζονται, να χτυπιούνται και να χαστουκίζονται τα νήπια και τα πολύ μικρά παιδιά. Κάθε πατέρας, μητέρα ή κηδεμόνας που χτυπά με αρκετή δύναμη ώστε να αφήνει μώλωπες, είναι ένας κίνδυνος για το παιδί. Τα μωρά που μόλις έχουν αρχίσει να περπατούν θα έχουν συχνά μώλωπες στα γόνατα, στις κνήμες, στους αγκώνες, στο μέτωπο ή στο κυρίως πρόσωπο. Κάθε μέρος στο σώμα του παιδιού όπου το κόκαλο είναι κοντά στην επιφάνεια του δέρματος είναι πιθανόν να εμφανίζει μελανιές στην καθημερινή προσπάθεια του παιδιού να μάθει να περπατάει. Αλλά όμως μώλωπες στα μαλακά μέρη του σώματος του μωρού, στους γλουτούς, στους μηρούς, χαμηλά στην πλάτη ή στην κοιλιά, στα μάγουλα ή στο λαιμό, θα πρέπει να κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου. Αναφορικά με το μεγάλο θέμα της σεξουαλικής κακοποίησης και εκμετάλλευσης παιδιού θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι περιλαμβάνει βιασμό, αποπλάνηση, αιμομιξία, θωπεία, επιδειξιομανία, πορνογραφία. Παρότι τα παιδιά μπορεί να έχουν πόνο, φαγούρα ή αιμορραγία στην περιοχή των γεννητικών οργάνων, λερωμένα ή ματωμένα εσώρουχα, τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα είναι η συναισθηματική τους αγωνία και διαταραχή στη συμπεριφορά τους. Άλλες ενδείξεις είναι : Υπερβολικές φοβίες και ψυχοσωματικές ασθένειες (πονοκέφαλοι, στομαχόπονοι κλπ) Ασύδοτη και πρόωρη σεξουαλική συμπεριφορά, ιδίως με πολύ μεγαλύτερους σε ηλικία ερωτικούς συντρόφους Παράξενη, περίπλοκη ή ασυνήθιστη σεξουαλική συμπεριφορά και γνώση σε σχέση με την ηλικία του παιδιού Μια αναφορά για παιδί – θύμα σεξουαλικής κακοποίησης από γονέα ή άλλο πρόσωπο. Τα παιδιά μπορεί να είναι θύματα συναισθηματικής κακοποίησης των γονέων ή των κηδεμόνων τους, όταν αυτοί επιτίθενται στη συναισθηματική τους ανάπτυξη με συνεχή υποτίμηση, κριτική ταπείνωση, προσβολές, με καμία ένδειξη αγάπης, στήριξης ή καθοδήγησης. Ως συνέπεια, το παιδί έχει μειωμένη ικανότητα να μαθαίνει και να αναπτύσσει σχέσεις με άλλους. Τα παιδιά επίσης μπορεί να δείξουν:
Υπερβολές στη συμπεριφορά από μεγάλη επιθετικότητα μέχρι μεγάλη παθητικότητα
Καθυστερημένη σωματική, συναισθηματική ή διανοητική ανάπτυξη
Παρεμπόδιση της ανάπτυξης τους (παιδιά νηπιακής ή νεαρής ηλικίας)
Το παιδί δε μεγαλώνει ούτε αναπτύσσεται εξαιτίας έλλειψης τροφής, φροντίδας και ανατροφής. Ένα παιδί παραμελείται επικίνδυνα σε περίπτωση αποτυχίας κάλυψης των βασικών του αναγκών, όπως είναι η παροχή τροφής, ρουχισμού, στέγης, ιατρικής φροντίδας, εκπαίδευσης ή κατάλληλης επίβλεψης. Οι ενδείξεις παραμέλησης περιλαμβάνουν :
Συνεχή πείνα (παιδί που ζητιανεύει, συγκεντρώνει και κρύβει τρόφιμα), κούραση ή ατονία, φτωχή υγιεινή (μαλλιά μπερδεμένα, βρόμικο δέρμα)
Έλλειψη επίβλεψης για μεγάλες χρονικές περιόδους
Σωματικά ή οδοντικά προβλήματα για τα οποία δεν παρέχεται φροντίδα
Ενδείξεις κατάχρησης αλκοόλ ή φαρμάκων από τους γονείς Αν ως πολίτες αντιληφθείτε ή έχετε λόγο να υποψιάζεστε ότι ένα παιδί μπορεί να είναι θύμα παραμέλησης, σωματικής ή σεξουαλικής κακοποίησης ή απειλούμενης βλάβης, πρέπει να αναφέρετε την περίπτωση για περαιτέρω έρευνα στον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών ή στην Αστυνομική Αρχή. Οι αναφορές γίνονται από άτομα που δείχνουν ενδιαφέρον. Μέσω των αναφορών καθίσταται εφικτή η παροχή βοήθειας στο παιδί και στην οικογένεια (Μελέτη Εισαγγ. Ανηλίκων). Ο Εισαγγελέας Ανηλίκων επιλαμβάνεται και μέσω των αρμοδίων Αρχών (αστυνομίας, κοινωνικής υπηρεσίας) ζητάει όλες τις δυνατές πληροφορίες για το παιδί και την κατάσταση που αντιμετωπίζει. Επεμβαίνει για την παροχή σ’ αυτό, από αρμόδιους φορείς ασφαλούς καταλύματος, ιατροφαρμακευτικής θεραπείας, ψυχολογικής καθώς και κοινωνικής και συμβουλευτικής υποστήριξης στο ίδιο και στην οικογένειά του. Λαμβάνει, αν χρειασθεί, μέριμνα για υποβολή αιτήσεων ασφαλιστικών μέτρων για αφαίρεση της επιμέλειας από τους γονείς ή το γονέα που το κακοποιεί ή το παραμελεί και για ανάθεση αυτής σε άλλο κατάλληλο πρόσωπο. Επίσης ο Εισαγγελέας Πλημμελειοδικών αντιμετωπίζει με άσκηση ποινικής διώξεως τα δράστη της παιδικής κακοποίησης ή παραμέλησης, ώστε αφενός μεν να εκτιμηθεί και να κριθεί η πράξη του κατά τη δικαστική διαδικασία που θα επακολουθήσει, αφετέρου δε να προληφθεί η εξακολούθηση από αυτόν της παιδικής κακοποίησης. Για διευκόλυνση του έργου τους, οι αρμόδιες Αρχές χρειάζεται να γνωρίζουν το πλήρες ονοματεπώνυμο του παιδιού, κατά προσέγγιση την ηλικία του, πως θα βρεθεί το παιδί και η οικογένειά του και τα σημάδια ή τις ενδείξεις κακοποίησης ή παραμέλησης. Γενικά, όσο πιο μικρό είναι το παιδί και όσο πιο σαφής η αναφορά που περιγράφει το πρόβλημα, τόσο πιο πιθανό είναι ότι οι ανακριτικές Αρχές θα μπορέσουν να ανταποκριθούν άμεσα. Να σημειωθεί ότι η καταγγελία μπορεί να είναι και ανώνυμη. Αν έχετε αντιληφθεί ή έχετε λόγο να υποψιάζεστε ότι ένα παιδί είναι θύμα παραμέλησης, σωματικής ή σεξουαλικής κακοποίησης, πρέπει να αναφέρετε την υπόθεση για περαιτέρω έρευνα στις Αρχές. Μη φοβάστε να το κάνετε, μπορεί με τον τρόπο αυτό να σώσετε μια «παιδική ψυχούλα». Κάθε νομοθέτημα όσο άρτιο και αν είναι «άσκηση επί χάρτου» αν δεν υποστηριχθεί στα πλαίσια ενός εθνικού σχεδίου δράσης με προγράμματα, υπηρεσίες πρόληψης και αντιμετώπισης και κύρια με κυρίαρχο σύμμαχο την «ευαισθησία» των πολιτών, απ’ όποια θέση και αν βρίσκονται, του συγγενή, του φίλου, του δασκάλου, του προπονητή, του γείτονα, του ανθρώπου…
petroulianatasa.wordpress.com
Δημοσίευση σχολίου