Theresa Gonzalez
Η ιστορία συνηθισμένη όσο και απλή: μεγαλωμένη στην μικρή κοινωνία του χωριού της και ανύπαντρη μητέρα, λίγο μετά την εφηβεία. Φορτίο βαρύ, όπως και να έχει... βαρύτερο, όμως, ακόμη περισσότερο, όταν συμβαίνει να μην έχεις την συμπαράσταση ούτε καν αυτής της ίδιας της οικογένειάς σου. Συναισθήματα ανάμικτα: η εγκατάληψη και το στίγμα της ανύπαντρης μητέρας, το αίσθημα πως είσαι απροετοίμαστη για να γίνεις γονιός, η αγάπη για το πλασματάκι που έφερες στον κόσμο και το βάρος της ευθύνης που βιώνεις, οι ενέργειες να δώσεις στο παιδί σου ένα σταθερό και με προοπτικές μέλλον με κατάληξη την υιοθεσία του, ενώ παράλληλα αναγνωρίζεις πως το λάθος ήταν μόνον δικό σου και το μόνο που μπορείς να πεις είναι πως ‘έλαβες ότι σου άξιζε’...
…και αρχίζει ο Γολγοθάς της εναλλαγής των συναισθημάτων με προεξαρχων συναίσθημα την θλίψη. Τι είναι θλίψη; Είναι τα συναισθήματα που προκύπτουν από την απώλεια, δεν είναι μια παγιωμένη πορεία, είναι, όμως, εύκολα αναγνωρίσιμη:
-σοκ... μαθαίνεις πως είσαι έγκυος και βιώνεις τις αντιδράσεις των γύρω σου. Μαθαίνεις γρήγορα ποιοι ήταν οι φίλοι σου και δυστυχώς ήταν μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού...
-κατάθλιψη... έρχεται μετά το σοκ. Σ’ αυτήν την φάση τρως λίγο,αλλά κοιμάσαι και κλαις πολύ. Στο σπίτι βρίσκεται ο εαυτός σου με την καλύτερή του φίλη: τον εαυτό σου!
-άρνηση… δεν σκέφτεσαι σπουδές ή καριέρα, αλλά πολυσκέφτεσαι το ποτό και τα ηρεμιστικά χάπια. Σου δημιουργείται η εντύπωση πως μ’ αυτόν τον τρόπο καλύπτεις τον πόνο σου… δυστυχώς, σε οδηγεί σε άλλες καταστροφικές συνήθειες, που χρειάζεσαι χρόνια για να τις ξεπεράσεις.
-ενοχές και συμφωνίες… διαδοχικές εναλλαγές των δύο αυτών καταστάσεων, αφού εκεί που κάπως τα βρίσκεις με τον εαυτό σου εκεί τα χάνεις και γεμίζεις ενοχές.
-θυμός… επί χρόνια δεν βγαίνει στην επιφάνεια, μέχρις ότου ανακαλύψεις με ποιον και γιατί θύμωσες. Μαθαίνεις να συγχωρείς, όχι προς χάριν των άλλων, αλλά του εαυτού σου. Συγχώρεση δεν σημαίνει λησμονιά, είναι μια διαδικασία, που γίνεται στα βάθη της ψυχής, βρίσκεις δημιουργικούς τρόπους για να εκφράσεις τον θυμό σου (ξεκινάς γυμναστική, περπατάς, γράφεις κάποιο γράμμα, που αργότερα το σκίζεις…). Το να συγχωρήσεις τους άλλους είναι πανεύκολο σε σύγκριση με αυτό που βιώνεις για να δώσεις συγχώρεση στον εαυτό σου.
-αποδοχή… είναι απλά η αναγνώριση πως υπάρχουν καταστάσεις που μπορείς ν’ αλλάξεις και άλλες όχι. Τυχερή είσαι, εάν έχεις την δύναμη ν’ αλλάξεις τον εαυτό σου.
Κάποτε ‘έρχεται’ και η επούλωση των πληγών… υπάρχουν πράγματα, που έχεις ανάγκη και θέλεις να κάνεις.
-κάνε πράγματα που θα σε βοηθήσουν ν’ ανακαλύψεις ποια είσαι πραγματικά... είναι μια διεργασία που απαιτεί χρόνο διαθέσιμο προς χάριν του εαυτού σου, χρόνο για να καταγράψεις την ιστορία σου, τις σκέψεις σου, τα συναισθήματά σου... σημαίνει χρόνο για να σταθμίσεις το μέλλον σου... χρόνο για να βάλεις στόχους στη ζωή σου... τότε μόνον αρχίζεις να σχεδιάζεις και να βλέπεις περισσότερο μπροστά και λιγότερο προς τα πίσω, προς το παρλεθόν σου...
-ανακάλυψε υγιείς τρόπους για ν’ αποδεχθείς την ύπαρξη του παιδιού σου και την υιοθεσία του: η ημέρα της γέννησης του παιδιού σου ή η Ημέρα της Γιορτής της Μητέρας είναι επέτειοι, που πρέπει να γιορτάζονται, όσο και αν αυτό πονάει. Δίνεις ευχές στο παιδί σου μυστικά, από τα βάθη της ψυχής σου, του αγοράζεις ένα δώρο και το φυλάς σ’ ένα κουτάκι... το πολύτιμο κουτάκι των αναμνήσεών σου, της αγάπης σου για κείνο, το κουτάκι που κάποια μέρα θα του ανήκει... Θα είναι ένα δώρο από σένα για εκείνο... Αγόρασε για τον εαυτό στου ένα δώρο για τη Γιορτή της Μητέρας, πρέπον είναι να θυμάσαι πως είσαι μητέρα, για σένα και για κανέναν άλλον. Εάν δεν το θελήσεις εσύ, ας μην μάθει κανείς για τις ιεροετελεστίες σου αυτές.
-προσέγγισε τους άλλους... εάν συγκάλυψες καλά την εγκυμοσύνη σου, έχε τουλάχιστον ένα άτομο που να το εμπιστεύεσαι και μοιράσου την ιστορία σου μαζί του. Εάν μιλήσεις σε κάποιο άτομο, που εμπιστεύεσαι θα αισθανθείς πιο χαλαρά και θα γιατρευτούν πιο εύκολα οι πληγές σου. Μην φοβηθείς να ζητήσεις βοήθεια, ίσως και την βοήθεια κάποιου ειδικού.
Είναι μεγάλη παρηγοριά...
...η μητέρα που έδωσε το παιδί της για υιοθεσία να μην επιτρέψει στο παρελθόν να καθορίσει το μέλλον της. Πρέπει να ελπίζει στην επούλωση των πληγών της και στην ολοκλήρωση της προσωπικότητάς της.
www.christianwomentoday.com
Δημοσίευση σχολίου