The Most/Recent Articles

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΓΟΝΕΙΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΓΟΝΕΙΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κάντε παιδιά νωρίς! Πριν τα 30

Κάντε παιδιά νωρίς. Το βιολογικό ρολόι τρέχει πιο γρήγορα απ’ ό,τι παλιότερα. 

Αυτή είναι η προειδοποίηση Βρετανών ειδικών, που σημειώνουν με νόημα ότι λόγω των επαγγελματικών επιδιώξεων πολλές είναι πλέον οι γυναίκες που καταλήγουν να ξεκινούν τις προσπάθειες τεκνοποίησης προς τα τέλη της τέταρτης δεκαετίας της ζωής τους.

Οι γυναίκες στα 35, όμως, έχουν έξι φορές περισσότερες πιθανότητες να αντιμετωπίσουν προβλήματα σύλληψης συγκριτικά με τις γυναίκες που είναι δέκα χρόνια νεότερες, προειδοποιεί νέα μεγάλη έρευνα του βρετανικού Βασιλικού Κολεγίου Μαιευτήρων-Γυναικολόγων.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματά της, όσο μεγαλώνει ένα ζευγάρι τόσο μειώνονται οι πιθανότητες απόκτησης παιδιού, ενώ ταυτόχρονα αυξάνονται οι πιθανότητες επιπλοκών τόσο για τη μητέρα όσο και για το παιδί.

Σε αυτές περιλαμβάνεται η προεκλαμψία, η εξωμήτρια κύηση, η αποβολή, ο εμβρυϊκός θάνατος και η ανάγκη τοκετού με καισαρική τομή. Εως και το 30% των 35χρονων γυναικών χρειάζεται πάνω από ένα χρόνο μέχρι να καταφέρει εγκυμοσύνη, ενώ μέχρι την ηλικία των 40 ετών μια γυναίκα έχει περισσότερες πιθανότητες να αποβάλει παρά να γεννήσει.

Εξίσου φθίνουσα πορεία σημειώνει και η ανδρική γονιμότητα από την ηλικία των 25 ετών. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι ο μέσος 40χρονος άνδρας χρειάζεται δύο χρόνια για να καταφέρει να γονιμοποιήσει τη σύντροφό του, ακόμα κι αν εκείνη διανύει τη δεύτερη δεκαετία της ζωής της.

Η αναφορά του βρετανικού Βασιλικού Κολεγίου Μαιευτήρων-Γυναικολόγων αποτελεί ουσιαστικά καμπανάκι για τους κινδύνους της μητρότητας και της πατρότητας σε προχωρημένη ηλικία. Παρ’ όλα αυτά, ο αριθμός των ζευγαριών που αποφασίζει να τεκνοποιήσει σε μεγάλη ηλικία χωρίς να αντιλαμβάνεται τους κινδύνους και τις συνέπειες αυξάνεται. Συγκεκριμένα, ξεχωριστή έρευνα αποκαλύπτει ότι ο αριθμός των γυναικών που αποκτά παιδί μετά τα σαράντα έχει τριπλασιαστεί τα τελευταία είκοσι χρόνια.

Για τον λόγο αυτό, οι ερευνητές συμβουλεύουν τους γυναικολόγους να ενημερώνουν έγκαιρα τις ασθενείς τους για τα τυχόν προβλήματα που μπορεί να προκύψουν σε περίπτωση καθυστερημένης εγκυμοσύνης.


Espressonews

Θα κάνουμε αδερφάκι


Μόλις έμαθα ότι είμαι έγκυος και έχω ήδη έναν γιο 5 χρόνων, ο οποίος είναι πολύ «καλομαθημένος» και «εξαρτημένος» από μένα. Πότε κατά τη γνώμη σας πρέπει να του το πω και πώς πρέπει να τον προετοιμάσω;

Σύντομα! Ξεκινήστε να το συζητάτε μαζί του και εξηγήστε του τι πρόκειται να συμβεί. Πείτε του πως το αδερφάκι του μεγαλώνει μέσα στην κοιλιά σας και πως σε μερικούς μήνες θα μπορέσει να το δει.

Ζητήστε του να φανταστεί πόσο όμορφα θα είναι όταν θα έχει ένα αδερφάκι για να παίζει και να κάνουν πράγματα μαζί! Πείτε του επίσης πως μέχρι να μεγαλώσει λίγο το μικρό του αδερφάκι θα χρειαστείτε τη βοήθειά του (π.χ. να φέρνει τις πάνες), ώστε να του καλλιεργήσετε το αίσθημα της ευθύνης αλλά και της φροντίδας.

Μπορείτε επίσης να πάρετε ένα παιδικό dvd με θέμα τον ερχομό ενός νέου παιδιού στην οικογένεια, είτε ένα βιβλίο με εικόνες προκειμένου να τον βοηθήσετε να καταλάβει τι αλλαγές να περιμένει και ποιος θα είναι ο νέος του ρόλος από τη στιγμή που θα έρθει το αδερφάκι του στο σπίτι.

Επιμέλεια Φαίη Ευθυμίου
Απαντά η Παταπία Μ. Τζότζολη, κλινική ψυχολόγος-νευροψυχολόγος, MSc (Oxford), MPhil (Cambridge) πηγή

ΚΡΑΤΕΙΣΤΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΑΣ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠ'ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ


Για να μεγαλώσετε ένα υγιές παιδί και στην πορεία έναν έφηβο απαλλαγμένο από την εξάρτηση των ναρκωτικών ουσιών , του αλκοόλ ή του καπνίσματος θα πρέπει από την παιδική του ηλικία να έχει πάρει τις σωστές βάσεις και γνώσεις που θα το προστατεύσουν εφ όρου ζωής. Πως γίνεται αυτό;

1. Αρχικά , φροντίστε να δημιουργήσετε δυνατούς δεσμούς αγάπης με τα παιδιά σας. Μάθετε τα , να είναι ικανά στο να λαμβάνουν δυνατές αποφάσεις και να έχουν αυτοπεποίθηση. Δεν βρίσκεστε συνεχώς δίπλα τους για να τα προστατεύετε. Πρέπει μόνα τους να έχουν την δύναμη να αρνηθούν αυτά που δεν τα εκφράζουν.


2. Μάθετε τα από μικρή ηλικία να έχουν την δυνατότητα να επιλύουν τα προβλήματα τους. Οι περισσότεροι νέοι καταφεύγουν στην χρήση διαφόρων ουσιών βρίσκοντας σε αυτές διέξοδο σε προβλήματα τα οποία δεν έχουν την δυνατότητα να επιλύσουν είτε μόνοι τους αλλά είτε και με την βοήθεια της οικογένειας τους.


3. Μην ξεχνάτε να επαινείτε τα παιδιά σας όταν πρέπει. Αυτό τους αυξάνει την αυτοπεποίθηση και τους αναπτύσσει την δύναμη του χαρακτήρα τους ανεβάζοντας τους παράλληλα και την αυτοπεποίθηση.


4. Εξηγήστε τους ότι η λήψη οποιασδήποτε ουσίας , χωρίς την συνταγή γιατρού , μπορεί να κάνει σημαντικό κακό στην υγεία τους.


5. Μιλήστε μαζί τους ανοικτά για τις συνέπειες των ναρκωτικών , τους αλκοόλ και του καπνίσματος. Ακούστε τις απορίες τους και προσπαθήστε να τους κάνετε ξεκάθαρο ότι οι ουσίες αυτές είναι επιβλαβείς και μπορούν να προκαλέσουν ακόμα και τον θάνατο. Μιλήστε τους με παραδείγματα , εξηγήστε που η κάθε ουσία μπορεί να τα επηρεάσει και με ποιες επιπτώσεις και παρενέργειες.


6. Κάντε τα να συνειδητοποιήσουν την έννοια του εθισμού. Ότι δηλαδή μπορεί να αποκτήσουν μια κακή συνήθεια η οποία θα τους είναι πολύ δύσκολο και ίσως και επώδυνο να την σταματήσουν ή να την ελέγξουν.
7. Μιλήστε τους με πιθανά σενάρια για το πού , το πότε και από ποιους μπορεί να τους χορηγηθούν τα ναρκωτικά. Βοηθήστε τα να σκεφτούν πιθανές αρνητικές απαντήσεις προς αυτούς που θα τους τα προσέφεραν.


8. Φροντίστε να γνωρίζετε τους φίλους των παιδιών σας , τα ενδιαφέροντα τους , καθώς και τους γονείς των φίλων των παιδιών σας. Έτσι έχετε μια πιο αντικειμενική εικόνα για τις συναναστροφές τους και τους πιθανούς κινδύνους.


9. Ξεδιαλύνετε τους μύθους. Δεν υπάρχουν αθώα και σκληρά ναρκωτικά. Φροντίστε τα παιδιά σας να το καταλάβουν.


10. Τέλος , μην ξεχνάτε να τα ενθαρρύνετε και να τα επαινείτε όταν παίρνουν σωστές αποφάσεις για την υγεία και την ζωή τους. πηγή

Μάθετε τα παιδιά να τρέχουν σωστά


Tα παιδιά έχουν σίγουρα απεριόριστη ενέργεια και κινητικότητα, η οποία φυσικά δεν τα εγκαταλείπει ούτε στα σπορ. Συχνά όµως ακριβώς εξαιτίας των παραπάνω χαρακτηριστικών είναι επιρρεπή στους τραυµατισµούς, ειδικά όταν τρέχουν. Προστατέψτε τα έχοντας υπόψη τις οδηγίες του Don Kardong, µαραθωνοδρόµου και συγγραφέα του «Children’s running: A guide for parents and kids»:

• Μάθετέ τα να αποφεύγουν τις «δύσκολες» επιφάνειες. Ένα στενό και ανώµαλο µονοπάτι ή ένα λασπώδες και ολισθηρό έδαφος αυξάνουν τον κίνδυνο για γλιστρήµατα, διαστρέµµατα, ακόµα και κατάγµατα.
• Μην πάτε κόντρα στον καιρό. Η θερµοκρασία των παιδιών ανεβαίνει πιο εύκολα από των ενηλίκων, γι’ αυτό µην τα αφήνετε να τρέχουν όταν έχει πολύ ήλιο ή ζέστη. Επίσης φροντίστε να πίνουν νερό κάθε 15-20 λεπτά.
• Βάλτε όρια. Μερικά παιδιά µπορεί να νοµίζουν ότι είναι φυσιολογικό να πονάνε όταν τρέχουν και να µην σταµατάνε όταν αρχίζουν να νιώθουν άσχηµα.
Γι’ αυτό ρωτήστε τα συχνά πώς αισθάνονται και ζητήστε τους να χαλαρώσουν το ρυθµό τους ή να σταµατήσουν αν το κρίνετε αναγκαίο.

Της ΧΡΥΣΑΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ

www.myworld.gr

Αγαπημένο μου… γιογιό


Το καλοκαίρι θεωρείται η καλύτερη εποχή για να εκπαιδεύσετε το παιδάκι σας να χρησιμοποιεί την τουαλέτα. Οπλιστείτε λοιπόν οικογενειακώς με υπομονή και επιμονή, εφαρμόστε μικρά μυστικά επιτυχίας και αποχαιρετήστε τις πάνες για πάντα!
Γύρω στα 2 χρόνια και μερικές φορές νωρίτερα, οι περισσότεροι γονείς ανυπομονούν να δουν το παιδί τους να μαθαίνει να χρησιμοποιεί μόνο του την τουαλέτα. Οι λέξεις γιογιό, τσίσα και κακά κυριαρχούν ολοένα και περισσότερο στο μυαλό και την καθημερινότητά τους, ενώ συχνά συνοδεύονται και από το άγχος της πολυπόθητης επιτυχίας. Η ανεξαρτησία της τουαλέτας μπορεί να αποδειχθεί εύκολη υπόθεση. Αρκεί να γίνει τη σωστή περίοδο και με το σωστό τρόπο.

Σημάδια ετοιμότητας
Η αγωγή της τουαλέτας είναι ένα μεγάλο βήμα στην ανάπτυξη των παιδιών και πολύ συχνά οι γονείς βιάζονται να δουν αυτήν την εξέλιξη και να νιώσουν ότι το παιδί τους μεγάλωσε και αναπτύσσεται φυσιολογικά. Επίσης η προοπτική να πάει ένα παιδί «ανεξάρτητο» στον παιδικό σταθμό κάνει, κάποιες φορές, το ζήτημα από απλή επιθυμία των γονιών επιτακτική ανάγκη. Όσο όμως κι αν το επιθυμούν οι γονείς, υπάρχουν κάποια αναπτυξιακά ορόσημα που καθορίζουν πότε ένα παιδί είναι έτοιμο να κόψει τις πάνες, καθώς θα πρέπει να είναι τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά έτοιμο.
• Όταν αρχίσει να δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το γιογιό ή δείχνει ότι καταλαβαίνει τη χρήση της τουαλέτας και με περιέργεια σας ρωτά ή παρατηρεί τι κάνετε κάθε φορά που επισκέπτεστε το μπάνιο.
• Όταν με διάφορες λέξεις και χειρονομίες σας ανακοινώνει «αυτό» που έκανε ή, ακόμα καλύτερα, «αυτό» που ετοιμάζεται να κάνει.
• Όταν δείχνει ότι το ενοχλεί η πάνα ή ζητάει από μόνο του να χρησιμοποιήσει το γιογιό του.
• Όταν παραμένει στεγνό για περισσότερες από 2 ώρες κάθε φορά ή αν ξυπνάει καθαρό το πρωί, καθώς και αν κάνει τα «κακά» του σε τακτικές ώρες κάθε μέρα, γεγονός που δείχνει ότι έχει αποκτήσει έλεγχο των μυών του.
• Όταν αρχίσει να θέλει να γίνει ανεξάρτητο και να κάνει πράγματα μόνο του, αλλά φυσικά και όταν μπορεί να ανεβοκατεβάζει τα ρούχα του.
Πάντως, να θυμάστε γενικότερα ότι σωστή ηλικία για την εκπαίδευση της τουαλέτας δεν υπάρχει. Άλλα παιδάκια ξεκινάνε νωρίτερα και άλλα αργότερα. Η σωματική και ψυχολογική ανάπτυξη κάθε παιδιού είναι διαφορετική και ο μαγικός συνδυασμός ικανότητας και επιθυμίας μοναδικός. Μη συγκρίνετε λοιπόν το παιδάκι σας με άλλα και μην προσπαθήσετε να το «ελέγξετε» σε μια ηλικία που, ούτως ή άλλως, είναι προγραμματισμένο να αντιδρά στους κανόνες. Η αγωγή της τουαλέτας, ακόμη κι αν αργήσει, είναι μια φυσιολογική διαδικασία που πρέπει να γίνει την κατάλληλη στιγμή. Δυο μήνες νωρίτερα ή αργότερα δεν κάνουν διαφορά και δεν σημαίνει ότι όποιος τα καταφέρνει πιο γρήγορα είναι και πιο έξυπνος.

Να θυμάστε…
Η πίεση και το άγχος επιβραδύνουν τις πιο πολλές φορές κατά πολύ την όλη διαδικασία. Υπάρχουν μελέτες που δείχνουν ότι οι ανυπόμονες οικογένειες, που άρχισαν νωρίς την εκπαίδευση της τουαλέτας, τα κατάφεραν τελικά πολύ αργότερα από άλλες που άρχισαν αφού το παιδί τους είχε κλείσει τα 2 του χρόνια.

Τι λένε οι αριθμοί
Γενικά, τα παιδάκια μαθαίνουν πρώτα να ελέγχουν τους σφιγκτήρες τους και στη συνέχεια την κύστη τους. Η ηλικία κατά την οποία αποκτούν τον έλεγχο αυτών των λειτουργιών διαφέρει από παιδί σε παιδί και συμβαίνει συνήθως μετά τα δεύτερα γενέθλια.

Τα επιδημιολογικά στοιχεία δείχνουν ότι τα παιδιά είναι ικανά ν’ αρχίσουν την αγωγή τουαλέτας:

στην ηλικία των 2 χρόνων το 26%
στην ηλικία των 2,5 χρόνων το 85%
στην ηλικία των 3 χρόνων το 98% των παιδιών.
Αν έχετε κοριτσάκι, μπορείτε να θεωρήσετε τον εαυτό σας πιο τυχερό, καθώς τα κορίτσια έχουν 70% πιθανότητες να κόψουν τις πάνες πιο γρήγορα, γιατί είναι συνήθως πιο ώριμα και αποφασιστικά σε σχέση με τα αγόρια.
Επιπρόσθετα, εκτός απ’ όλα αυτά που αποδεικνύουν την ωριμότητα και την ετοιμότητα ενός παιδιού ν’ αποχωριστεί τις πάνες, θα πρέπει, όταν αποφασίσετε να ξεκινήσετε την αγωγή της τουαλέτας, να μη συμβαίνουν αλλαγές ή σημαντικά γεγονότα στη ζωή του ή τη ζωή της οικογένειας. Ταξίδια, αποχωρισμοί, αλλαγή σπιτιού ή δωματίου, καινούριο κρεβάτι, καινούριο μωρό, αρρώστιες, παιδικός σταθμός ή αλλαγή νταντάς είναι απόλυτες αντενδείξεις. Επίσης, αν έχετε στο νου σας και άλλα βήματα ανεξαρτησίας, όπως να του «κόψετε» την πιπίλα ή το μπιμπερό, θα ήταν καλύτερα να τα βάλετε σε πρόγραμμα ένα-ένα και με ψυχραιμία.

Απλά μαθήματα τουαλέτας!

«Τώρα που μεγάλωσες, πρέπει να πάψεις πια να βρέχεσαι και να λερώνεσαι πάνω σου» λέει με περίσσια σοβαρότητα η μαμά στο δίχρονο παιδάκι της, εκφράζοντας μια έντονη επιθυμία να μπουν όλα σε «τάξη» όσο πιο γρήγορα γίνεται. Το παιδί καλείται ξαφνικά να περάσει στον κόσμο των μεγάλων και δεν είναι λίγες οι φορές που απλά δεν θέλει! Μην αγχώνεστε. Μπορείτε να τα καταφέρετε, αρκεί να ακολουθήσετε ορισμένα βασικά έξυπνα βήματα:
• Ξεκινήστε αγοράζοντας ένα γιογιό ή ένα καθισματάκι που προσαρμόζεται στην τουαλέτα μαζί με ένα σκαμνάκι για να μπορεί να ανεβαίνει και να κατεβαίνει μόνο του με ευκολία. Επειδή αρκετά παιδάκια αγχώνονται μην πέσουν στη λεκάνη και άλλα φοβούνται το θόρυβο που κάνει το καζανάκι, σιγουρευτείτε ποιος είναι ο καλύτερος εξοπλισμός για το παιδί σας πριν τον αγοράσετε ή, ακόμα καλύτερα, πάρτε το μαζί σας για να διαλέξει μόνο του.
• Εξηγήστε του τη διαδικασία. Βοηθήστε το να αντιληφθεί τη σύνδεση ανάμεσα στα τσίσα, τα κακά και την τουαλέτα και εξηγήστε του τι πρέπει να κάνει και σε τι χρησιμεύει το γιογιό. Υπάρχουν και ειδικά βιβλία με εικόνες, ανάλογα με την ηλικία του παιδιού, που εξηγούν στο παιδί τη διαδικασία με κατανοητό και ευχάριστο τρόπο. Γενικά αφήστε το να εξοικειωθεί με το αντικείμενο σαν να είναι παιχνίδι. Πείτε του ότι μπορεί να κάθεται στο γιογιό όποτε θέλει, ακόμα και με τα ρούχα, και αφήστε το να το μεταφέρει όπου αυτό αισθάνεται άνετα: στο δωμάτιό του, στο σαλόνι, στο μπαλκόνι.
• Ακολουθήστε συγκεκριμένη ρουτίνα. Παρακολουθήστε την ώρα που συνηθίζει το παιδί σας να ενεργείται και φροντίστε να το βάζετε τότε στο γιογιό ή στην τουαλέτα (ακόμα και με την πάνα στην αρχή), ώστε σταδιακά να δεχτεί τη διαδικασία ως μέρος της καθημερινής του ρουτίνας. Αφήστε το να τραβήξει το καζανάκι –εφόσον δεν φοβάται– καθώς αυτό είναι το πιο διασκεδαστικό μέρος της υπόθεσης για τα μικρά παιδιά. Όσον αφορά τα τσίσα, τα οποία δεν είναι τόσο «ελεγχόμενα», φροντίστε να το ρωτάτε και να του θυμίζετε ότι το γιογιό του είναι εκεί αν θέλει να κάνει πιπί. Ένα γνωστό «κόλπο» για να κάνει πιο εύκολα, είναι ν’ αφήνετε νερό της βρύσης να τρέχει για λίγο.
• Κάντε του μια επίδειξη. Οι ειδικοί προτείνουν στους γονείς να αφήνουν την πόρτα ανοιχτή όταν πηγαίνουν στην τουαλέτα, καθώς η φυσική περιέργεια και η τάση των παιδιών να μιμούνται τους μεγάλους μπορεί ν’ αποτελέσουν ισχυρά κίνητρα για να τα καταφέρουν. Μπορείτε ακόμα και να εξηγείτε τι ακριβώς κάνετε και γιατί: ότι τα τσίσα είναι το νεράκι που πίνουμε και τα κακά το φαγητό, που πρέπει να φεύγουν για να αδειάζει η κοιλίτσα μας. Φροντίστε να είστε προετοιμασμένοι ν’ απαντήσετε στην ερώτηση «πού πάνε, μαμά, τα τσίσα και τα κακά;». Μια απάντηση, αρκετά «αληθινή» και που δεν προκαλεί φόβο, θα μπορούσε να είναι «σε μια μακρινή θάλασσα».
• Επειδή τα παιδιά ταυτίζονται με τα κουκλάκια τους, μπορείτε να τα χρησιμοποιήσετε για να δείξετε στο παιδί τι σημαίνει «πηγαίνω στην τουαλέτα» παίζοντας ένα παιχνίδι ρόλων. Δηλαδή, μια κούκλα αφήνει το παιχνίδι για να πάει να κάνει την ανάγκη της στο γιογιό και μετά επιστρέφει για να συνεχίσει. Μην παραλείψετε το μέρος όπου η «μαμά» της κούκλας την επαινεί με λόγια, χάδια και φιλιά μετά το τέλος της διαδικασίας.
• Κάντε το μπάνιο σας… παιδότοπο. Μεταφέρετε κάποια αγαπημένα του παιχνίδια στην τουαλέτα ώστε να έχει με κάτι να ασχολείται μέχρι να τελειώσει. Καθίστε κι εσείς μαζί του, κρατήστε ή χαϊδέψτε του το χεράκι, διαβάστε του ένα βιβλίο ή διηγηθείτε του ένα παραμύθι, βάλτε του μουσική και γενικά κάντε την ατμόσφαιρα ευχάριστη, ασφαλή και χαλαρωτική.
• Μπουτάκια έξω! Η μέθοδος του γυμνού ποπού είναι κατά πολλούς πολύ αποτελεσματική, αφού το παιδί απολαμβάνει την ελευθερία της πάνας και ταυτόχρονα αντιλαμβάνεται πιο εύκολα τα «ατυχήματα». Αν πάλι δεν θέλετε να κυκλοφορεί το παιδάκι σας εντελώς γυμνό, δοκιμάστε να το αφήσετε μόνο με ένα βρακάκι ή με ελαφρά παντελονάκια χωρίς φερμουάρ και κουμπιά ώστε να μπορεί να τα ανεβοκατεβάζει και μόνο του. Αγοράστε βρακάκια με αγαπημένους ήρωες και πείτε του ότι τώρα που μεγάλωσε μπορεί να φοράει κι αυτό εσώρουχα σαν του μπαμπά ή της μαμάς.

Και το βράδυ τι γίνεται;

Το να μείνει το παιδάκι σας στεγνό καθ’ όλη τη διάρκεια της νύχτας είναι σίγουρα πολύ πιο δύσκολο απ’ ό,τι την ημέρα. Γι’ αυτό καλό είναι να προετοιμαστείτε ότι θα πλύνετε κάποια σεντόνια παραπάνω. Αν το παιδί σας είναι έτοιμο να βγάλει και τις βραδινές πάνες, θα το καταλάβετε αν συνηθίζει να μένει κάποιες νύχτες στεγνό μέχρι το πρωί. Κάτι τέτοιο συμβαίνει συνήθως γύρω στα 2,5 με 3 χρόνια, χωρίς βέβαια να είναι απόλυτο, καθώς σε πολλά παιδιά και ιδιαίτερα στ’ αγόρια το ουροποιητικό σύστημα αργεί να ωριμάσει, με αποτέλεσμα ν’ αργούν να ελέγξουν τη βραδινή ούρηση ακόμα και μέχρι τα 5 τους χρόνια.
- Πριν απ’ όλα, για καλό και για κακό, φροντίστε να έχετε στρωμένο κάτω από το σεντόνι ένα προστατευτικό κάλυμμα για το στρώμα.
- Πριν πάτε το παιδί για ύπνο, βάλτε το να κάνει τσίσα και γενικά αποφύγετε να του δώσετε να πιει πολλά υγρά πριν κοιμηθεί.
- Τις πρώτες μέρες θα μπορούσατε να το σηκώνετε κατά τη διάρκεια της νύχτας, αυξάνοντας σταδιακά το χρόνο που κοιμάται χωρίς να ουρήσει, μέχρις ότου κοιμηθεί χωρίς διακοπή ολόκληρο το βράδυ.
Ένα πολύ μεγάλο ποσοστό παιδιών –ιδίως αγόρια– στην ηλικία των 5 ή 6 χρόνων βρέχονται ακόμα τη νύχτα, χωρίς να υπάρχει παθολογικό πρόβλημα. Μιλάμε για νυχτερινή ενούρηση αν ένα παιδί δεν μένει στεγνό μετά την ηλικία των 5 χρόνων. Αν αντιμετωπίζετε ανάλογο πρόβλημα, καλό θα ήταν να το συζητήσετε με τον παιδίατρό σας.

Τα ατυχήματα είναι μέσα στο πρόγραμμα

Προετοιμαστείτε για ατυχήματα και εφοδιαστείτε με αρκετά εσώρουχα και σεντόνια, καθώς τις πρώτες μέρες το πιθανότερο είναι πως το παιδί θα ξεχνιέται κι εσείς θα βάζετε πολλά πλυντήρια. Σε καμία περίπτωση μη θυμώσετε, μην του φωνάξετε και μην το κάνετε να αισθανθεί ντροπή. Πείτε του γλυκά ότι ήταν ατύχημα και ότι την επόμενη φορά καλό θα ήταν να σας φωνάξει ή να προσπαθήσει να πάει στο μπάνιο ή στο γιογιό του. Επίσης, βάλτε το παιδί σας να καθίσει στο γιογιό πριν βγείτε από το σπίτι και φροντίστε να εφοδιαστείτε με ένα φορητό γιογιό και μια αλλαξιά ρούχων για να είσαστε ήσυχοι. Τέλος, μπορείτε να βάλετε στο καθισματάκι του αυτοκινήτου μια μικρή πετσέτα ή ένα απορροφητικό μαξιλάρι για να προστατευτείτε από ατυχήματα.

Μην ξεχνάτε την επιβράβευση
Δώστε του κίνητρα και επιβραβεύεστε το. Μην ξεχνάτε να το συγχαίρετε με μεγάλο ενθουσιασμό κάθε φορά που τα καταφέρνει και χρησιμοποιεί το γιογιό σωστά ή όταν ξυπνάει την επόμενη μέρα στεγνό. Δείξτε ενθουσιασμό, φιλήστε το, αγκαλιάστε το και πείτε του πολλά-πολλά μπράβο. Μπορείτε να του χαρίζετε ένα αυτοκόλλητο, ένα γλύκισμα ή ό,τι άλλο επιθυμεί κάθε φορά που χρησιμοποιεί το γιογιό του, καθώς η διαδικασία της ανταμοιβής αποτελεί για τα παιδιά ένα πολύ ισχυρό κίνητρο. Για καλύτερα μάλιστα αποτελέσματα μπορείτε να λάβετε μέρος σε ένα παιχνίδι οικογενειακώς. Για παράδειγμα, κάθε φορά που θα πηγαίνει ο μπαμπάς, η μαμά ή το μεγαλύτερο αδερφάκι στην τουαλέτα, θα ανταμείβεται με ένα αυτοκόλλητο, με ένα χειροκρότημα ή ακόμα και με πανηγυρισμούς, χειροκροτήματα και χορό! Να είστε σίγουροι ότι, βλέποντας το μικρό σας μια τόσο ενεργή συμμετοχή από την υπόλοιπη οικογένεια, θα θελήσει όχι μόνο να συμμετάσχει αλλά και να… κερδίσει!

Η απαραίτητη υγιεινή

Η καθαριότητα είναι άλλη μία πρόκληση για το παιδί σας, καθώς πρέπει να μάθει να τηρεί κάποιους βασικούς κανόνες υγιεινής. Εξηγήστε του γιατί είναι σημαντικό να πλένει τα χέρια του μετά την τουαλέτα. Δείξτε του το σωστό τρόπο και μάθετέ του πώς να σκουπίζεται σωστά, ανάλογα με το αν είναι αγόρι ή κορίτσι.
Τα υγρά παιδικά μαντιλάκια για την τουαλέτα είναι ιδανικά, γιατί καθαρίζουν αποτελεσματικά και είναι εύχρηστα από τα ίδια τα παιδιά.

ΤΗΣ ΦΑΙΗΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ
ΜΕ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΗΣ ΧΑΡΑΣ ΤΖΙΟΥΒΑΡΑ, ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΥ-ΝΕΟΓΝΟΛΟΓΟΥ
ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΤΑΠΙΑΣ ΤΖΟΤΖΟΛΗ, ΚΛΙΝΙΚΗΣ ΨΥΧΟΛΟΓΟΥ-ΝΕΥΡΟΨΥΧΟΛΟΓΟΥ

www.myworld.gr

Ποτέ μην κρίνετε το παιδί


Αν π.χ. βάλει ανάποδα την μπλούζα του, πείτε του συγχαρητήρια για την προσπάθεια και διακριτικά εξηγήστε ότι θα είναι καλύτερα να τη φορέσει από την καλή πλευρά. Μάθετε να του υποδεικνύετε τα λάθη του με θετικό τρόπο – και αυτό μόνο όταν είναι απολύτως απαραίτητο.

Ειδικά την περίοδο που μαθαίνει κάτι καινούριο, χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή. Αυτό θα χτίσει την αυτοπεποίθησή του και θα το κάνει πιο πρόθυμο να δοκιμάζει πράγματα χωρίς τη βοήθειά σας.

Αντί λοιπόν να σπεύδετε διαρκώς να βοηθάτε τα παιδιά σας, αφιερώστε τους όλο το χρόνο που χρειάζονται για να μάθουν να τα καταφέρνουν μόνα τους. Είναι η πιο καλή επένδυση για το μέλλον

ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗ
ΜΕ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΟΛΟΓΟΥ-ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥ ΑΘΗΝΑΣ ΣΤΕΦΑΝΑΤΟΥ
www.myworld.gr

Μην το ξαναπείς


«Είσαι η καλύτερη μανούλα του κόσμου!» μας λέει το μικρό μας και λιώνουμε μονομιάς στο άκουσμα αυτής της τόσο γλυκιάς δήλωσης. Τι γίνεται όμως όταν τα αγγελούδια μας μεταμορφώνονται σε μικρά διαβολάκια «εκτοξεύοντας» απαράδεκτες φράσεις, γεμάτα παράπονα και… νεύρα;
Και πάνω που νομίζεις πως όντως είσαι… «η καλύτερη μανούλα του κόσμου», ξαφνικά το μικρό σου δηλώνει με πείσμα: «Δεν σε θέλω για μαμά μου!» Και φανταστείτε πως αυτή είναι μόνο μία από τις διάφορες «ενοχλητικές» εκφράσεις που κατά καιρούς ακούμε από τα –κατά τ’ άλλα– μελιστάλαχτα παιδικά στοματάκια.

Δεν σε θέλω για μαμά μου!
«Κάποιες φορές, ο τετράχρονος γιος μου εκνευρίζεται τόσο πολύ, που φτάνει στο σημείο να λέει πως θα ήθελε μια άλλη μαμά ή ακόμα και μια άλλη οικογένεια…»
Γιατί το κάνει…
Πολλές φορές, όταν τα παιδιά θυμώνουν, λένε λόγια τα οποία ουσιαστικά δεν κατανοούν. Όταν μάλιστα βλέπουν πως αυτό που λένε σας ενοχλεί, τότε το υιοθετούν κάθε φορά που κάτι «δεν τους πηγαίνει καλά».
Πώς να το αντιμετωπίσετε…
Αρχικά, δείτε τη φράση του παιδιού σαν αφορμή για… αυτοκριτική. Σκεφτείτε δηλαδή τη δική σας συμπεριφορά απέναντί του. Μήπως κάνετε κάτι που το καταπιέζει; Μήπως το περιορίζετε και δεν το αφήνετε να εκφράσει τις επιθυμίες ή να ικανοποιήσει τις ανάγκες του;
Απαντήστε του γλυκά και ήρεμα ότι «στις οικογένειες, τα παιδάκια και τους γονείς δεν γίνονται… αλλαγές» χωρίς να δώσετε συνέχεια σε αυτήν του τη δήλωση.

Δεν σ’ αγαπάω!

«Τον τελευταίο καιρό, όταν δεν της κάνω τα χατίρια, η πεντάχρονη κόρη μου λέει ότι δεν μ’ αγαπάει…»
Γιατί το κάνει;
Ακριβώς γι’ αυτό! Δηλαδή, επειδή δεν της κάνετε «όλα τα χατίρια». Φυσικά και σας αγαπάει, απλά πιστεύει πως αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να κερδίσει αυτό που θέλει.
Πώς να το αντιμετωπίσετε…
Σε καμία περίπτωση τα λογάκια αυτά δεν πρέπει να σας κάνουν να νιώθετε άσχημα. Θα έπρεπε όμως και σε αυτήν την περίπτωση να παρακινηθείτε στο να εξερευνήσετε τους λόγους για τους οποίους το μικρό σας έχει αυτές τις αντιδράσεις.
Απαντήστε της ήρεμα και γλυκά: «Σε αγαπάω όμως εγώ».
Έχοντας στο μυαλό ότι η μικρή σας απλά προσπαθεί να κάνει τα πάντα ώστε «να περάσει το δικό της», μπορείτε απλά να αγνοήσετε τη δήλωσή της και να επιμείνετε στην απόφασή σας.
Ρωτήστε την τους λόγους για τους οποίους νιώθει έτσι. Όπως και να ’χουν τα πράγματα όμως, δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να «ενδώσετε» στις –παράλογες– απαιτήσεις της για… «να σας αγαπάει» και πάλι!

Είναι δικό μου!
«Ο τρίχρονος γιος μου δεν μοιράζεται με τίποτα τα παιχνίδια του. Κάθε φορά που η μικρή του αδερφούλα ή οι φίλοι του πάνε να παίξουν με κάτι «δικό του», τους το αρπάζει διατυμπανίζοντας ότι το συγκεκριμένο παιχνιδάκι του ανήκει…»
Γιατί το κάνει…
«Τα δικά μου δικά μου, και τα δικά σου δικά μου!» Η αλήθεια είναι πως όσο πιο μικρά είναι τα παιδιά τόσο πιο δύσκολο τους φαίνεται να μοιράζονται τα πράγματά τους. Αυτό συμβαίνει λόγω του ότι νιώθουν πως δεν μπορούν να «ελέγξουν» όλα τους τα «υπάρχοντα». Όταν όμως καταλάβουν πως μπορούν ανά πάσα στιγμή να έχουν πίσω το παιχνιδάκι που δάνεισαν, τους είναι πολύ πιο εύκολο να το αποχωριστούν.
Πώς να το αντιμετωπίσετε…
Φροντίστε να έχετε στο δωμάτιό του –και όχι σκορπισμένα σε όλο το σπίτι– λίγα παιχνιδάκια τα οποία πρέπει να είναι καθαρά και τακτοποιημένα με όμορφο τρόπο το καθένα στο δικό του χώρο. Έτσι το παιδί θα μπορεί καλύτερα να «τα ελέγχει», κατανοώντας παράλληλα την πραγματική τους αξία.
Παίξτε το παιχνίδι «δικό σου – δικό μου» ανταλλάσσοντας μεταξύ σας παιχνιδάκια. Τη μία θα κρατάει εκείνο το τόπι κι εσείς το αυτοκίνητο και την άλλη θα τα ανταλλάσετε.
Επισκεφθείτε έναν παιδότοπο και αφήστε το να δανειστεί τα «ξένα» παιχνίδια. Έτσι θ’ αρχίσει να συνειδητοποιεί πόσο ωραίο είναι να μοιράζεται κι εκείνο τα πράγματά του όταν κάποιο παιδάκι έρχεται στο σπίτι σας.
Βοηθήστε το να καταλάβει την αληθινή αξία των πραγμάτων. «Ένα παιχνίδι μπορεί κάλλιστα να αντικατασταθεί», χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει ότι θα πρέπει να μοιράζει τα πραγματάκια του δεξιά κι αριστερά. Επίσης, «ένας φίλος είναι πολύ πιο σημαντικός από ένα παιχνίδι και άκρως απαραίτητος για να μην παίζουμε συνέχεια μόνοι μας…»

Δεν είναι δίκαιο!
«Κάθε φορά που ζητάω από τον τετράχρονο γιο μου να κάνει κάτι διαφορετικό απ’ αυτά που κάνει η μεγαλύτερη αδερφή του, π.χ. να πάει για ύπνο πιο νωρίς ή να δει λιγότερες ώρες τηλεόραση, συνοφρυώνεται και μου απαντά θυμωμένα πως αυτό δεν είναι δίκαιο!»
Γιατί το κάνει…
Όσο κι αν ακούγεται περίεργο, τα πράγματα είναι πολύ απλά. Το παιδί αντιδρά μ’ αυτό τον τρόπο επειδή τη δεδομένη στιγμή νιώθει ακριβώς έτσι. Όσον αφορά π.χ. το κομμάτι του ύπνου, αισθάνεται πως οι γονείς του «παρεμβαίνουν» σε ένα θέμα καθαρά «προσωπικό». Όταν ένα παιδί νιώσει ότι νυστάζει, θα πάει για ύπνο ούτως ή άλλως. Το μόνο που πρέπει να κάνουν οι γονείς είναι να δημιουργήσουν «συνθήκες ύπνου» μέσα στο σπίτι (χαμηλό φωτισμό, ήρεμες κινήσεις, χαμηλωμένος τόνος φωνής). Αν πάλι μένει ξάγρυπνο ακολουθώντας το πρόγραμμα των μεγάλων, αυτό είναι ένα πρόβλημα το οποίο χρειάζεται περισσότερο ψάξιμο και δουλειά. Σε αυτήν την ηλικία ένα από τα βασικά πράγματα που χρειάζονται τα παιδιά για να νιώσουν ασφάλεια είναι η οργάνωση. Το πρόγραμμα. Η ρουτίνα της καθημερινότητας. Αν δεν υπάρχουν αυτά, το παιδί μπερδεύεται. Αν πάλι το κάνει επειδή θα ήθελε να του πάρετε ένα ζευγάρι παπουτσάκια σαν αυτά των φίλων του, τότε τα πράγματα είναι ακόμα πιο ξεκάθαρα: Θέλει τα συγκεκριμένα παπουτσάκια. Εξηγήστε του ότι προς το παρόν μπορείτε να αρκεστείτε στο ζευγάρι που ήδη έχει και υποσχεθείτε ότι, όταν αυτό χαλάσει, θα του αγοράσετε τα παπουτσάκια που του αρέσουν.
Πώς να το αντιμετωπίσετε…
Ότι κι αν κάνετε, ότι κι αν του πείτε, προσπαθήστε ο τόνος της φωνής σας να είναι ήρεμος και γλυκός.

Το θέλω τ-ώ-ρ-α!

«Η επιμονή και η ανυπομονησία της δίχρονης κόρης μου συχνά με κάνει να βγαίνω από τα ρούχα μου. Οτιδήποτε ζητάει θα ήθελε να το είχε… από χθες!»
Γιατί το κάνει…
«Τα περισσότερα παιδιά –και συγκεκριμένα τα νήπια– δεν είναι σε θέση να κατανοήσουν την έννοια του χρόνου. Είναι κάτι πολύ αόριστο γι’ αυτά» επισημαίνουν αρκετοί ψυχολόγοι. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως κάθε επιθυμία του μικρού σας πρέπει να είναι… διαταγή για εσάς! Μέσα από την ανυπομονησία του παιδιού αναβλύζει η ορμή του για ζωή, η έντονη επιθυμία να ανακαλύψει τον κόσμο γύρω του. Όταν λοιπόν επιμένει για κάτι, σημαίνει πως πραγματικά το έχει ανάγκη. Σ’ εσάς μένει να αφουγκραστείτε τις επιθυμίες του και να ξεχωρίσετε ποιες από αυτές είναι πραγματικές του ανάγκες.
Πώς να το αντιμετωπίσετε…
Εξηγήστε στο παιδί πως πρέπει να έχει υπομονή για να πετύχει αυτό που θέλει. Επιμείνετε σε αυτό και, αν δείτε ότι συνεχίζει να γκρινιάζει, προσπαθήστε να αποσπάσετε την προσοχή του –όχι βέβαια με πονηρό τρόπο ή λέγοντάς του κάτι που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα– κάνοντάς το να σκεφτεί κάτι άλλο.
Επιδοθείτε σε δραστηριότητες που απαιτούν… υπομονή. Π.χ. το ψήσιμο ενός κέικ ή η αποταμίευση για την αγορά ενός υπέροχου ποδηλάτου χρειάζονται χρόνο και υπομονή μέχρι να ολοκληρωθούν.
Όταν το παιδί απαιτεί να κάνει κάτι «τώρα!» προσπαθήστε να μην του δίνετε αόριστες απαντήσεις, π.χ. «Θα το κάνουμε σε πέντε λεπτά», αλλά προτιμήστε πιο συγκεκριμένες, του στιλ «Θα φάμε μόλις έρθει ο μπαμπάς» ή «Θα παίξουμε μόλις τελειώσω το σίδερο». Και φυσικά πρέπει να τηρείτε πάντα αυτό που του έχετε πει.

Δεν με αφήνεις ποτέ να κάνω αυτό που θέλω!

«Η τετράχρονη μικρή μου, κάθε φορά που θα της πω «όχι» σε κάτι, παραπονιέται πως δεν την αφήνω ποτέ να κάνει αυτό που θέλει!»
Γιατί το κάνει…
Όσα «ναι» κι αν πούμε στα μικρά μας, ένα μόνο «όχι» αρκεί για να δουν τα πάντα αρνητικά και να βροντοφωνάξουν πως «ποτέ!» δεν τ’ αφήνουμε να κάνουν αυτό που θέλουν! Ο λόγος; Τα θέλουν όλα δικά τους! Αυτό όμως δεν είναι κάτι που πρέπει να σας προβληματίζει. Τα παιδιά αντιδρούν έτσι, γιατί κάνοντας πολλά πράγματα απαντούν στις διάφορες ανάγκες τους. Ενεργοποιούν τις τάσεις τους. Τα παιδιά μας γεννιούνται ερωτευμένα με τη ζωή, γεγονός που τα κάνει να θέλουν να γνωρίσουν τα πάντα. Να καταπιαστούν και να δοκιμάσουν το καθετί που βλέπουν!
Πώς να το αντιμετωπίσετε…
Θυμίστε της ήρεμα τις τελευταίες φορές που της απαντήσατε θετικά σε κάτι που σας ζήτησε, δείχνοντάς της έτσι ότι η λέξη «ποτέ» δεν έχει θέση στη συζήτησή σας.
Ρωτήστε την γιατί αντιδρά έτσι, επισημαίνοντάς της πως μια τέτοια συμπεριφορά δεν μπορεί να οφείλεται απλά και μόνο στο ότι της είπατε μία φορά «όχι» σε κάτι που σας ζήτησε. Μπορεί, στην πραγματικότητα, να την έχει πειράξει κάτι άλλο αλλά να μη σας το λέει και να ξεσπάει, τάχα επειδή δεν την αφήσατε να δει για εκατοστή φορά την αγαπημένη της ταινία…

ΤΗΣ ΜΑΡΘΑΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ
ΜΕ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΟΛΟΓΟΥ-ΠΑΙΔΟΨΥΧΟΛΟΓΟΥ-ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΤΡΙΑΣ ΕΛΕΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ-ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΟΥ

www.myworld.gr