Εξωσωματική γονιμοποίηση: Το νόμπελ και τα πρώτα παιδιά.

Εξωσωματική γονιμοποίηση: Το νόμπελ και τα πρώτα παιδιά

Ο δρ. Έντουαρτς, ομότιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, άρχισε από την δεκαετία του 1950 να αναζητά τρόπους εξωσωματικής γονιμοποίησης ως πιθανής θεραπείας εναντίον της υπογονιμότητας. Στο πλαίσιο αυτό, δημιούργησε στην Κλινική Bourn Hall το πρώτο κέντρο εξωσωματικής γονιμοποίησης στον κόσμο.

Ο Βρετανός επιστήμονας ανακάλυψε πολλές σημαντικές αρχές της ανθρώπινης γονιμοποίησης και κατόρθωσε να γονιμοποιήσει ανθρώπινα ωάρια στο εργαστήριο.

Οι προσπάθειές του καρποφόρησαν στις 25 Ιουλίου 1978, όταν γεννήθηκε το πρώτο «παιδί του σωλήνα» όπως το αποκάλεσαν τότε: η Λουϊζ Μπράουν, η οποία με τη σειρά της απέκτησε το πρώτο της παιδί στις 20 Δεκεμβρίου 2006 (η σύλληψη έγινε με φυσικό τρόπο).
Η γέννηση της Λουίζ Μπράουν έγινε πρώτη είδηση σχεδόν σε όλα τα µέσα ενηµέρωσης, µε κάποιους δηµοσιογράφους να κάνουν ακόµη και τους καθαριστές της κλινικής προκειµένου να φτάσουν στην πηγή της είδησης. Από τότε περισσότερα από τέσσερα εκατοµµύρια παιδιά έχουν γεννηθεί µε την ίδια µέθοδο σε ολόκληρο τον κόσµο, µεταξύ των οποίων και η µικρότερη αδερφή της Λουίζ. Η ίδια έµαθε για την «ιδιαιτερότητά» της λίγο πριν συµπληρώσει τα πέντε της χρόνια.
Στον «πατέρα» της εξωσωματικής γονιμοποίησης, δρ. Ρόμπερτ Έντουαρτς, απονεμήθηκε το φετινό βραβείο Νόμπελ Ιατρικής. Ο Βρετανός επιστήμονας τιμήθηκε επειδή χάρη στη δουλειά του έγινε εφικτό να ξεπεραστεί το πρόβλημα της υπογονιμότητας που αφορά περισσότερο από το 10% των ζευγαριών σε όλο τον κόσμο
Το βίντεο της γέννησης
Οι γονείς της έδειξαν στην κόρη τους το βίντεο της γέννησής της θέλοντας να την προετοιµάσουν για τις αδιάκριτες ερωτήσεις που θα της έκαναν τα άλλα παιδιά στο σχολείο.

Δεν έπεσαν έξω: «Με ρωτούσ αν πώς χώρεσα σε έναν δοκιµαστικό σωλήνα και άλλα τέτοια πράγµατα», θα αποκάλυπτε η ίδια αργότερα. Την εποχή εκείνη η Λουίζ αισθανόταν µόνη και πίστευε ότι δεν ήταν φυσιολογική. Ξεπέρασε όλα αυτά τα αρνητικά συναισθήµατα µε τη γέννηση της αδελφής της. Στα πρόσωπα των Ρόµπερτ Εντουαρντς και Πάτρικ Στέπτοου έβλεπε δυο αγαπηµένους «θείους».
Τακτικές επισκέψεις
Οι δύο επιστήµονες παρακολουθούσαν εξάλλου στενά την εξέλιξή της και η οικογένειά της τους επισκεπτόταν τακτικά στα σπίτια τους. Οταν ο Πάτρικ Στέπτοου πέθανε το 1988, η 10χρονη Λουίζ αισθάνθηκε ότι έχασε ένα «αγαπηµένο µέλος της οικογένειάς της». «Είναι λίγο τροµακτικό να είσαι το πρώτο παιδί του σωλήνα, αλλά µου προκαλεί ένα ευχάριστο συναίσθηµα η σκέψη ότι εάν δεν είχα γεννηθεί εγώ δεν θα είχαν έρθει στη ζωή πολλά παιδιά µετά από µένα», είχε δηλώσει σε µια εκδήλωση πριν από πέντε χρόνια. Σήµερα, η Λουίζ Μπράουν εργάζεται σε µια εταιρεία στο Μπρίστολ. Στα 28 της χρόνια έγινε το πρώτο «παιδί του σωλήνα» που έφερε στον κόσµο το δικό του παιδί. Ο τοκετός της ήταν φυσιολογικός.
«ΚΥΡΙΕ ΚΤΕΝΑ, ετοιµαστείτε για χειρουργείο. Σε µία ώρα, θα γίνει καισαρική τοµή...», ακούστηκε η φωνή της νοσοκόµας από τη µισάνοιχτη πόρτας. Και µόλις ο νεαρός τότε γυναικολόγος άρχισε να κατεβαίνει τα σκαλιά για να φθάσει στο χειρουργείο, πισωπάτησε εµβρόντητος. «Τι είναι όλος αυτός ο κόσµος εδώ µέσα;» αναρωτήθηκε.

«Πρώτη φορά έβλεπα να συµβαίνει κάτι τέτοιο. Ακόµη και µπροστά στην πόρτα του χειρουργείου, που κανονικά απαγορεύεται, υπήρχε κόσµος που περίµενε µε αγωνία», λέει στα «ΝΕΑ» ο κ. Στέλιος Κτενάς. Ηταν απόγευµα της 20ής Ιανουαρίου 1982. Στο χειρουργείο βρισκόταν µια νεαρή γυναίκα από τη Θεσσαλονίκη, η κ. Στέλλα Ιορδανίδου, η πρώτη γυναίκα στην Ελλάδα που είχε µείνει έγκυος µε την µέθοδο της εξωσωµατικής γονιµοποίησης.

«Εγώ εκείνη τη µέρα εφηµέρευα στο Μαιευτήριο Μητέρα και αµέσως κατέβηκα στο χειρουργείο για να πραγµατοποιήσουµε την επέµβαση. Μέχρι τότε, κανείς δεν µου είχε πει ότι σε λίγα λεπτά επρόκειτο να γεννηθεί στην Ελλάδα το πρώτο παιδί του σωλήνα, όπως αποκαλούσαν τότε τα ελάχιστα παιδιά που είχαν έρθει στον κόσµο µε εξωσωµατική γονιµοποίηση» εξηγεί ο κ. Κτενάς.

Συνεχίζοντας την αφήγησή του αναφέρει: «Μια νεαρή γυναίκα δεν µπορεί να αποκτήσει παιδί λόγω γυναικολογικού προβλήµατος. Προσπαθεί 10 χρόνια να το καταφέρει. Με τη βοήθεια του Αλκιβιάδη Κόλλια πηγαίνει στο Λονδίνο.

Μαζί κι ο άντρας της. Συναντά τον Στέπτοου που της χαρίζει το θαύµα της µητρότητας. Ερχεται στην Ελλάδα, κυοφορεί, όλα πάνε τέλεια, καµία επιπλοκή και αυτή τη στιγµή κάτω από έξι ζευγάρια µάτια, µια νέα ζωή γεννιέται!».

Το παιδί ήταν υγιέστατο θυµάται ο κ. Στ. Κτενάς. Και η µητέρα το ίδιο. «Οµως ο απόηχος εκείνης της στιγµής, εκείνης της απλής καισαρικής επέµβασης, θα αργούσε να κοπάσει». Για µέρες χτυπούσαν τα τηλέφωνα από συναδέλφους αλλά και δηµοσιογράφους διαφόρων χωρών. «Μας ρωτούσαν πληροφορίες για τη µητέρα, για το πώς πήγε η επέµβαση, πώς ήταν το παιδί». Ηταν κορίτσι.








ΤΑ ΝΕΑ