25 κόλπα για μωρά… απαρηγόρητα!!!

Κλαίει και δε σταματάει; Δοκιμάσατε τα πάντα αλλά δε γίνεται τίποτα; Όχι, δεν τα δοκιμάσατε όλα. Διαβάστε τις συμβουλές που ακολουθούν και σίγουρα θα σας βοηθήσουν, αφού είναι βγαλμένες από την εμπειρία μαμάδων που πέρασαν τα ίδια με εσάς!
Το ταΐσατε, το αλλάξατε, το βάλατε να κοιμηθεί. Εκείνο, όμως, συνεχίζει να κλαίει. Όπου να ‘ναι, θα βάλετε κι εσείς τα κλάματα… Όχι, όχι! Δοκιμάστε τους παρακάτω απλούς, πλην αποτελεσματικούς τρόπους για να ηρεμήσετε όλοι γρήγορα.
Και ξεκινάμε από τα «βασικά»:
1. Μην ξεχνάτε ότι μέσα στη μήτρα τα παιδιά δεν ξαπλώνουν ποτέ ανάσκελα, είναι πάντα κουλουριασμένα στο πλάι. Εάν το μικρό σας δε σταματάει το κλάμα, τυλίξτε το με κάτι και κρατήστε το στην αγκαλιά σας κουλουριασμένο.
2. Να θυμάστε ότι το κλάμα κάνει καλό στα μωρά γιατί διώχνει το στρες. Εάν έχετε ικανοποιήσει όλες του τις ανάγκες κι εκείνο εξακολουθεί να κλαίει, το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να το πάρετε αγκαλιά και να του πείτε ότι το αγαπάτε. Κρατήστε το μέχρι να αποκοιμηθεί ή να σταματήσει να κλαίει.
3. Οι γονείς άθελά τους επιδεινώνουν τη δυστροπία του μωρού τους κρατώντας τα ξύπνια. Τα περισσότερα μωράκια θέλουν να ξανακοιμηθούν μετά από μια-δυο ώρες, αλλά καμιά φορά είναι έτοιμα να πάρουν έναν υπνάκο μετά από 45 λεπτά. Το μυστικό είναι μόλις δείξει τα πρώτα σημάδια κούρασης να το βάζετε αμέσως στο κρεβατάκι του.

Δοκιμασμένα κόλπα

* Δεν υπάρχει μια μαγική μέθοδος που να ηρεμεί τα μωρά, αλλά κάποιες τεχνικές έχουν δοκιμαστεί στο χρόνο. Δοκιμάστε τις για να βεβαιωθείτε.
* Πάρτε το βόλτα με το αυτοκίνητο ή βάλτε το στο καροτσάκι και κάνετε το γύρο του τετραγώνου.
* Κρατήστε το αγκαλίτσα μαζί με κάτι πολύ απαλό, όπως μια κουβέρτα ή το αρκουδάκι του.
* Τα νεογέννητα νοσταλγούν τη ζέστη και την ασφάλεια της μήτρας. Δημιουργήστε την ίδια αίσθηση τυλίγοντάς το απαλά με μια ελαφριά κουβέρτα.
* Κάποια μωρά βρίσκουν πολύ ηρεμιστικό το να πιπιλάνε την πιπίλα τους (ή το δάχτυλο της μαμάς ή του μπαμπά).
* Καμιά φορά τα ρούχα ενοχλούν και περιορίζουν τα μωρά. Αφήστε το για λίγη ώρα γυμνούλι, όπως το γεννήσατε.


* Επιστρατεύστε τον άντρα σας -ή ένα πρόσωπο που γνωρίζει καλά το μωρό σας- να αναλάβει καθήκοντα. Εσείς θα κάνετε ένα διάλειμμα και ίσως το μικρό ηρεμήσει ευκολότερα στην καινούργια αγκαλιά.
* Τα περισσότερα μωρά λατρεύουν τη μουσική. Δημιουργήστε μια ευχάριστη ατμόσφαιρα για το μικρούλη σας. Βάλτε χαλαρωτική μουσική, χαμηλώστε τα φώτα και κρατήστε το αγκαλιά. Η ασφάλεια και η ηρεμία που θα δημιουργηθεί θα το βοηθήσουν να ησυχάσει και να αποκοιμηθεί.
* Μήπως το μωράκι σας είναι εκνευρισμένο επειδή κρυώνει ή ζεσταίνεται; Για να το διαπιστώσετε, πιάστε του τα χεράκια και τα ποδαράκια. Αν είναι παγωμένα, βάλτε του πιο ζεστά ρούχα ή τυλίξτε το με μια κουβερτούλα. Αν είναι ζεστά, τότε βγάλτε του μερικά ρουχαλάκια για να μην αισθάνεται άσχημα.
* Δοκιμάστε να του δώσετε λίγο χαμομήλι ή τίλιο χωρίς ζάχαρη. Το μικρό σας θα ξεδιψάσει και σίγουρα θα ηρεμήσει.
* Αν έχετε δοκιμάσει τα πάντα άλλα τίποτα δεν είναι αποτελεσματικό και το μωράκι σας συνεχίζει να κλαίει, τότε καλύτερα να επικοινωνήσετε με τον παιδίατρο.

Θέμα… εξοπλισμού!
Οι μαμάδες υποστηρίζουν ότι ο σωστός εξοπλισμός μπορεί να διώξει άμεσα την κακή διάθεση του μωρού σας.
1. «To ριλάξ είναι αχτύπητο!», λέει η Αλέκα Φ. από την Πάτρα. «Οι δονήσεις ηρεμούν τα μωρά και τα βοηθούν να αποκοιμηθούν όταν κανένα άλλο κόλπο δεν πιάνει.»
2. «Η ρυθμική κίνηση της βρεφικής κούνιας βοηθάει πολύ την κόρη μας. Αρχίσαμε να τη χρησιμοποιούμε όταν ήταν νεογέννητο και οκτώ μήνες μετά μας είναι ακόμη χρήσιμη», λέει η Στέλλα Δ. από τις Σέρρες.
3. «Όποτε ο μικρός δυστροπεί, τον βάζουμε στη στράτα που κρεμιέται από την πόρτα», λέει η Λίζα Μ. από την Κοζάνη. «Του αρέσει τόσο πολύ να χοροπηδάει πάνω κάτω που ξεχνάει τον εκνευρισμό του.»
4. Βάζω την 5 μηνών κορούλα μου στο μάρσιπο και μετά κάθομαι επάνω σε μια μπάλα γυμναστικής και χοροπηδάω», λέει η Χριστίνα Μ. από την Κόρινθο. «Μέσα σε λίγα λεπτά, σταματάει το κλάμα. Κι εγώ γυμνάζω τα πόδια μου!»

Συμβουλές από πρώτο χέρι…
Έτσι τα «κατάφεραν» αυτές οι μαμάδες… Μήπως τα κόλπα τους μπορούν να βοηθήσουν και εσάς;
* Απαλό σσσς!
Κρατώ την κόρη μου σφιχτά στο στήθος μου, κουνιέμαι μπρος-πίσω και της ψιθυρίζω σους-σους στο αυτάκι. Μόλις ακούσει αυτόν τον ήχο, ησυχάζει.
Κέλυ Α., Θεσσαλονίκη
* Ένα καλό μασάζ
Έκανα στο γιο μου μασάζ. Πρώτα ζέσταινα λίγο baby lotion ή body milk-lotion στα χέρια μου, μετά άρχιζα να τρίβω ξεκινώντας από το μέτωπό του και κατέβαινα αργά στη μύτη, στα μάγουλα, στο πιγούνι και στο λαιμό του. Εκείνο που του άρεσε περισσότερο ήταν να «ζυμώνω» τα χεράκια και τα ποδαράκια του.
Κάτια Μ., Αλεξανδρούπολη
* Και θα πεις ένα τραγούδι…
Κάθομαι σ’ ένα σκοτεινό δωμάτιο και τραγουδάω απαλά στη μικρή μου κι εκείνη σταματάει αμέσως το κλάμα. Της τραγουδώ ένα νανούρισμα δικής μου επινόησης χρησιμοποιώντας τη μουσική από άλλα γνωστά τραγουδάκια.
Αμαλία Κ., Ρέθυμνο
* Τα μπανάκια χαλαρώνουν
Όποτε τα 10 μηνών δίδυμά μου ήταν πολύ εκνευρισμένα, τα έβαζα μέσα στην μπανιέρα. Η αλλαγή του σκηνικού τους έφτιαχνε τη διάθεση και έμοιαζαν να χαλαρώνουν πραγματικά με το αφρόλουτρό τους με άρωμα λεβάντας.
Σοφία Ι., Χίος
* Φέρτε αμέσως το αρκουδάκι του!
Το μυστικό μου όπλο είναι το πάνινο ζωάκι που βγάζει ηχογραφημένους ήχους από τη μήτρα. Το κέρδισα ως δώρο μαζί με το μπανάκι του μωρού και με έχει σώσει πραγματικά. Όποτε ο μικρός μου κλαίει απαρηγόρητα, πατάω το κουμπί κι εκείνος ησυχάζει αμέσως.
Μπέτυ Μ., Αθήνα
* Το κόλπο με το είδωλο στον καθρέφτη
Το μόνο κόλπο που λειτουργούσε ως δια μαγείας και στα τρία μου παιδιά ήταν να τα κρατώ μπροστά από τον καθρέφτη. Η γοητεία που τους ασκούσε το «άλλο μωρό» ήταν τόσο μεγάλη που ξεχνούσαν αυτό που τα ενοχλούσε.
Τζένη Π., Βόλος
Επιστημονική επιμέλεια: Κατερίνα Θεοδωρίδου, MSc ψυχολόγος-ψυχοθεραπεύτρια,
Άννα Αλημαντήρη, παιδίατρος


endiaferonta.com

Read More

Καλύτερα τα μωρά να τρώνε αργότερα στερεά τροφή

Νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο "American Journal of Clinical Nutrition" έρχεται στο φως της δημοσιότητας για να υποστηρίξει πως όσο πιο καθυστερημένα αρχίσει ένα νήπιο να τρώει στερεά τροφή, τόσο μειώνονται οι πιθανότητες να εμφανίσει ως ενήλικας πρόβλημα παχυσαρκίας. Η δανική αυτή έρευνα πραγματοποιήθηκε υπό την επίβλεψη της ερευνήτριας Κιμ Φλάισερ Μικάελσον του πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης, σύμφωνα με το πρακτορείο Reuter.

Οι Δανοί ερευνητές εξέτασαν δείγμα πάνω από 5.000 ανδρών και γυναικών που είχαν γεννηθεί μεταξύ 1959-1961. Διαπιστώθηκε ότι σε ηλικία ενός έτους τα μωρά που οι γονείς τα είχαν θηλάσει περισσότερο και αντίστοιχα είχαν καθυστερήσει την παροχή στερεάς τροφής, είχαν χαμηλότερο δείκτη σωματικής μάζας. Βρέθηκε επίσης ότι η ηλικία στην οποία άρχιζε η συμπληρωματική διατροφή με στερεά τροφή είχε επίπτωση στο βάρος του παιδιού όταν ενηλικιωνόταν. Ο κίνδυνος να είναι κανείς υπέρβαρος στα 42 χρόνια του μειώνεται κατά 5% έως 10% για κάθε μήνα που καθυστερεί η χορήγηση στερεάς τροφής στο νήπιο.

Σύμφωνα με την επικεφαλή της έρευνας Δρ. Μικάελσον, είναι ιδανικό για τα νήπια να "γνωρίσουν" την στέρεα τροφή κοντά στους έξι μήνες, όμως επειδή πάντα κάθε περίπτωση είναι διαφορετική τοποθέτησε ως κατώτατο όριο λήψης στέρεας τροφής τους τέσσερις μήνες.

Zougla.gr 

Read More

Η κλασική μουσική συμβάλλει στην ανάπτυξη των πρόωρων βρεφών!

Στην ταχύτερη ανάπτυξη των πρόωρων βρεφών φαίνεται πως συμβάλλει η κλασική μουσική και συγκεκριμένα οι μελωδίες του Μότσαρτ. Σε έρευνα του Tel Aviv Medical Center, στην οποία συμμετείχαν είκοσι μωρά που είχαν γεννηθεί πρόωρα, οι ειδικοί ανακάλυψαν ότι όσα άκουγαν τριάντα λεπτά την ημέρα για δύο συνεχείς ημέρες έργα του Μότσαρτ ήταν πιο ήρεμα και κατανάλωναν λιγότερη ενέργεια συγκριτικά με τα μωρά που δεν άκουγαν καθόλου μουσική.

Σύμφωνα με τους γιατρούς, όταν η κατανάλωση ενέργειας των βρεφών μειώνεται, δεν χρειάζονται εξίσου πολλές θερμίδες για να αναπτυχθούν, επομένως μπορούν να κερδίσουν βάρος και να δυναμώσουν σε μικρότερο χρονικό διάστημα. «Δεν είναι ξεκάθαρο πώς τα επηρεάζει η μουσική, αλλά σίγουρα τα κάνει πιο ήρεμα και λιγότερο ευερέθιστα» δήλωσε ο ερευνητής Ντρορ Μάντελ, ο οποίος επισήμανε ότι παρά το γεγονός πως το εύρος του δείγματος ήταν σχετικά μικρό, τα αποτελέσματα παραμένουν σημαντικά από στατιστικής πλευράς.

Παλαιότερη έρευνα είχε δείξει άλλωστε ότι η μουσική μειώνει το στρες, ρίχνει τους καρδιακούς παλμούς και αυξάνει τον κορεσμό του οξυγόνου στο αίμα των μωρών. Ο κορεσμός του οξυγόνου είναι μέτρο σύγκρισης της ποσότητας οξυγόνου που μεταφέρεται στο αίμα σε σχέση με τη μέγιστη ποσότητα οξυγόνου που μπορεί να μεταφέρει το αίμα.

  Espressonews.gr

Read More

Κάνει καλό στα μωρά το κλάμα πριν τον ύπνο;

Είναι ασφαλές να κλάψει το μωρό πριν κοιμηθεί;". Οι απόψεις των εμπειρογνωμόνων για το ερώτημα φαίνεται να διίστανται.

Το θέμα ήλθε στην επικαιρότητα με την έρευνα που διεξήγαγε το Ερευνητικό Κέντρο Murdoch Children's Research Centre στη Μελβούρνη και σύμφωνα με την οποία, «είναι ακίνδυνο να αφήνει κανείς το άνω των έξι μηνών μωρό να κλαίει μέχρι και 20 λεπτά πριν κοιμηθεί. Μάλιστα, του εξασφαλίζει και καλύτερο ύπνο. Φυσικά κάθε δύο με τρία λεπτά πηγαίνετε κοντά του και ελέγχετε αν είναι καλά. Η ιδέα είναι να μάθετε στο μωρό σας να κοιμάται μόνο του, χωρίς κούνημα στα χέρια ή μπιμπερό».
Με την εν λόγω μέθοδο, δεν συμφωνούν πολλοί επιστήμονες, μεταξύ των οποίων και η Πίνκι Μακ Κέι, ειδήμων στο θέμα αυτό, η οποία υποστηρίζει ότι "μπορεί πράγματι κλαίγοντας να κοιμηθεί το μωρό. Όμως, το "αντάλλαγμα" θα είναι ένα νευρικό μωρό, που θα φοβάται να μείνει μόνο του και ακόμη χειρότερα, δεν θα μας εμπιστεύεται".
Επίσης, το Australian Association for Infant Mental Health, υποστηρίζει ότι "κλάμα πριν από τον ύπνο, δεν είναι ακριβώς αυτό που χρειάζονται τα μωρά για την ψυχική τους υγεία".


ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Read More

Ουπς… ρεύτηκε!!!

Το τάισμα του νεογέννητου σίγουρα είναι μια μοναδική εμπειρία, ιδιαίτερα στην αρχή, όταν ακόμη αποτελεί «έδαφος προς ανακάλυψη». Η πιο σημαντική στιγμή του, που σφραγίζει και την επιτυχημένη… κατάληξή του δεν είναι άλλη από εκείνη του ρεψίματος. Μάθετε τα μυστικά που θα μετατρέψουν την έγνοια σας αυτή σε μια απλή διαδικασία.

Γιατί πρέπει να ρευτεί;
Το ρέψιμο –όχι μόνο στο τέλος αλλά και κατά τη διάρκεια του γεύματος- βοηθά στην αποβολή του αέρα που καταπίνουν τα μωρά την ώρα που τρώνε. Εάν δεν ρευτούν συχνά, η μεγάλη ποσότητα αέρα που καταπίνουν μπορεί σε κάποιες φορές να προκαλέσει εμετό, νευρική συμπεριφορά αλλά και αέρια. Τότε, διακόπτεται η όρεξή τους και πρέπει να τα βοηθήσετε να βγάλουν τον αέρα από το στομάχι τους και να συνεχίσουν ή να ολοκληρώσουν το γεύμα τους.
Πώς θα το βοηθήσετε να ρευτεί
Πολλές είναι οι στάσεις εκείνες που μπορούν να εξασφαλίσουν ένα γρήγορο και… επιτυχημένο ρέψιμο. Οι πιο συνηθισμένες είναι οι παρακάτω:
1. Κρατήστε το βρέφος όρθιο στην αγκαλιά σας έτσι ώστε να ακουμπά το κεφάλι του στον ώμο σας. Καλό θα ήταν να φροντίσετε να έχετε στρώσει πρώτα ένα καθαρό πανί το οποίο δρα προστατευτικά και ενάντια των ρύπων που μαζεύονται στα ρούχα αλλά κρατάει μακριά μικρά χνούδια. Με το ένα χέρι χτυπήστε απαλά το μωρό στην πλάτη.
2. Ακουμπήστε το μικρό σας καθιστό στα ποδιά σας. Βάλτε την παλάμη σας στο στήθος του και κρατήστε σταθερό το σαγόνι του. Χαϊδέψτε με το άλλο σας χέρι την πλατούλα του πιέζοντας μαλακά από πάνω προς τα κάτω.
3. Κρατήστε το μωρό μπρούμυτα στην αγκαλιά σας, έτσι ώστε να είναι ξαπλωμένο πάνω στην κοιλιά του. Φροντίστε το κεφάλι του να είναι ψηλότερα από το στήθος του και μαλακά χτυπήστε την πλάτη του.

Μάθετε ότι….
… Συνήθως όλα τα μωράκια ρεύονται, είτε θηλάζουν είτε όχι. Υπάρχει όμως πάντα και το ενδεχόμενο να μην ρευτούν, κυρίως εάν θηλάζουν. Μην ανησυχείτε. Αυτό που πρέπει να κάνετε είναι να προσπαθήσετε να το βοηθήσετε να ρευτεί για περίπου δέκα λεπτά και εάν δείτε πως δεν ανταποκρίνεται, ξαπλώστε το.
… Τα χτυπήματα στην πλάτη πρέπει να είναι ελαφρά. Εάν τα δυναμώσετε δεν θα βοηθήσετε το μικρό σας να ρευτεί γρηγορότερα, αλλά αντίθετα να γίνει πιο νευρικό.
…Εάν το μωρό δείχνει εκνευρισμένο κατά τη διάρκεια του γεύματός του, σταματήστε να το ταΐζετε, βοηθήστε το να ρευτεί και συνεχίστε το γεύμα του.
…Καλό είναι να το βοηθάτε να ρεύεται κάθε φορά που καταναλώνει 60-90ml γάλα εάν δεν θηλάζετε ή κάθε φορά που αλλάζετε στήθος κατά το θηλασμό.
… Εάν παρατηρήσετε πως έχει πολλά αέρια ή σας φαίνεται ανήσυχο την ώρα που τρώει, επιδιώξτε να ρεύεται ανά 30ml γάλακτος ή κάθε πέντε λεπτά κατά το θηλασμό.
…Εάν περάσουν κάποια λεπτά και δεν ρευτεί, αλλάξτε τη στάση του και συνεχίστε να προσπαθείτε για ακόμη μερικά λεπτά.
…Για τους πρώτους έξι μήνες, καλό είναι να κρατάτε το μωρό σε όρθια στάση για δέκα λεπτά μετά το γεύμα του για να «γυρίσει» το γάλα πίσω. Μην ανησυχείτε εάν αποβάλλει μια μικρή ποσότητα γάλακτος. Είναι απόλυτα φυσιολογικό.
…Όσο μεγαλώνει, δεν χρειάζεται να ανησυχείτε εάν δεν ρεύεται κατά τη διάρκεια ή μετά το γεύμα του. Αυτή η αντίδραση τις περισσότερες φορές σημαίνει πως το μωράκι σας έχει μάθει να τρώει χωρίς να καταπίνει περισσότερο αέρα.

Της Φλώρενς Τοκατλιάν, με τη συνεργασία της παιδιάτρου Άννας Αλημαντήρη
ΠΗΓΗ

Read More

Τα πρώτα βήματα του μωρού

Έχετε παρατηρήσει ποτέ τα μωρά όταν προσπαθούν να μάθουν να περπατόυν; Μόνο μέσα σε λίγους μήνες ζωής, προσπαθούν να προχωρήσουν εκατοστό – εκατοστό. Μερικούς μήνες αργότερα, στηρίζονται στα χέρια και στα γόνατά τους και κινούνται μπρος πίσω, προσπαθώντας να συνηθίσουν τη νέα τους θέση και το ύψος. Τα χέρια και τα πόδια τους όμως δεν έχουν ακόμα δύναμη, με αποτέλεσμα να πέφτουν κάτω μετά από λίγο, χτυπώντας τη μύτη ή το σαγόνι τους. Μην ανησυχείτε όμως, πολύ γρήγορα θα σηκωθούν και θα ξαναπροσπαθήσουν.

Οι μήνες περνούν. Σιγά – σιγά τα μωρά προσπαθούν να σηκωθούν χρησιμοποιώντας τα έπιπλα ή άλλα αντικείμενα σαν στήριγμα. Ακόμα πιο προσεκτικά, αφήνονται και χαμογελούν, σαν να λένε: «Κοιτάξτε, χωρίς χέρια!». Και να, πάλι πέφτουν, για να ξανασηκωθούν μετά από λίγα λεπτά και να επαναλάβουν την ίδια άσκηση.

Σύντομα θα γυροφέρνουν όλα τα έπιπλα. Μερικές εβδομάδες αργότερα, θα κάνουν ένα βήμα, χωρίς βοήθεια, από το ένα έπιπλο στο άλλο.

Όταν εμπιστευτούν περισσότερο τον εαυτό τους, θα προσπαθήσουν να κάνουν δύο και τρία βήματα, αλλά κάθε φορά θα πέφτουν κάτω. Θα σηκώνονται πάλι. Μετά θα κάνουν έξι ή εφτά βήματα πριν πέσουν πάλι κάτω. Μετά δέκα ασταθή βήματα πριν πέσουν ξανά.

Ο τρόπος που ένα μωρό ανακαλύπτει καινούργιες ικανότητες, όπως το περπάτημα, είναι ο τρόπος με τον οποίο ο Ιουδαϊσμός μας ζητά να μάθουμε μια νέα μιτσβά, που είτε αφορά εμάς και το Θεό, είτε είναι διαπροσωπική και αφορά εμάς και κάποιο άλλο άτομο.

Γενικά, αναζητούμε εμπειρίες που ευνοούν την πνευματική ανανέωση, όταν υπάρχει ένα συναίσθημα δυσαρέσκειας σχετικά με την παρούσα κατάστασή μας. Αυτό είναι ένα καλό σημάδι, γιατί δείχνει τη ζωτικότητα και την ανάγκη μας για ψυχική ανάταση και βελτίωση.

Σε αντίθεση με τα μωρά, πολλοί από εμάς σταματάμε την προσπάθεια ή χαλαρώνουμε σε περίπτωση που «πέσουμε», δηλαδή όταν η απόπειρα δεν έχει την επιτυχία που περιμέναμε.

Σήμερα, που μεγάλο μέρος από τη ζωή μας μετριέται σε δευτερόλεπτα, απαιτούμε κατά κάποιο τρόπο, την διακοπή μιας κακής συνήθειας ή την κατανόηση μιας νέας μιτσβά, άμεσα. Και όταν αυτά δεν συμβούν, αποκαρδιωνόμαστε και αδρανούμε.

Μια φωνή μέσα μας λέει: «Γιατί αδερφέ, αφού έτσι κι αλλιώς θα ξαναγυρίσεις στα ίδια» ή «Θα αποτύχεις και όλοι θα γελάνε μαζί σου». Η μικρή αυτή φωνή θα χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα για να μας απαλλάξει από τις καλές προθέσεις της αυτοεξέλιξης και προόδου στην Εβραϊκή παράδοση. Ένα επιτυχημένο, κατά τα άλλα, άτομο μπορεί να ακινητοποιηθεί ακούγοντας αυτή τη φωνή, βέβαιο ότι θα αποτύχει οικτρά, χωρίς αυτό να περάσει απαρατήρητο.

Αυτή η φωνή που προσπαθεί να σταθεί εμπόδιο, πρέπει να αγνοηθεί. Γιατί, όπως εξηγεί και ο Χασσιδισμός, οι προσπάθειες εκτιμώνται και αξιολογούνται από το Θεό. Μόνο όσοι δεν προσπαθούν δεν έχουν αποτυχίες και «πέφτουν στα μαλακά».

Την επόμενη φορά που θα έχουμε την ευκαιρία να μάθουμε κάτι καινούργιο ή θα εμφανιστεί μπροστά μας ένα εμπόδιο που πρέπει να ξεπεράσουμε, πρέπει να θυμηθούμε τα βήματα των μωρών. Όχι μόνο για να προχωράμε αργά. Αλλά, κυρίως, για να σηκωνόμαστε όταν πέφτουμε κάτω. ΠΗΓΗ

Read More

Τα αντανακλαστικά του μωρού

Οι πρώτες κινήσεις που κάνουν τα νεογέννητα είναι κινήσεις αντανακλαστικές, αρχέγονες, με ένα και μόνο στόχο: την επιβίωση.

Κάθε παιδί έρχεται στον κόσμο με ένα νευρολογικό προγραμματισμό που θα το βοηθήσει να αναπτυχθεί και να προσαρμοστεί σε ένα περιβάλλον που είναι φτιαγμένο κατά κύριο λόγο για ενήλικες.

Τα αντανακλαστικά του νεογέννητου είναι αντιδράσεις που προκύπτουν μετά από κάποιο συγκεκριμένο ερέθισμα. Το ερέθισμα αυτό μπορεί να είναι οτιδήποτε διεγείρει τις αισθήσεις όπως φως, μυρωδιά, αφή, ακοή.

Κάποια από αυτά υπάρχουν για να προστατέψουν το μωρό, άλλα για να το βοηθήσουν να επιβιώσει, μερικά για να προτρέψουν τους γονείς του να το φροντίσουν και να το αγαπήσουν περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο στη ζωή τους!

Τα νεογνικά αντανακλαστικά αποτελούν δείκτες της φυσιολογικής ανάπτυξης των παιδιών και για το λόγο αυτόν ελέγχονται από τον παιδίατρο από τη στιγμή που γεννιέται το μωρό καθώς επίσης και σε κάθε επίσκεψη, ενώ υπάρχουν και ειδικές δοκιμασίες-εξετάσεις που περιλαμβάνουν το λεπτομερή έλεγχό τους. Περίπου στον 6ο μήνα της ζωής όμως οι κινήσεις του μωρού γίνονται πλέον εκούσιες. Αυτό δηλαδή που το παιδί έκανε αυτόματα όταν ήταν μικρότερο, τώρα το κάνει γιατί θέλει κάτι. Για παράδειγμα, ενώ τις πρώτες μέρες το μωρό αρπάζει το δάκτυλό μας ασυναίσθητα, μεγαλώνοντας αρπάζει την κουδουνίστρα του επειδή το θέλει. Φυσιολογικά λοιπόν τα περισσότερα αντανακλαστικά εξαφανίζονται έως τον 4ο-6ο μήνα της ζωής. Ας δούμε όμως τα σημαντικότερα από αυτά.

Το αντανακλαστικό της αναζήτησης
Αν ακουμπήσετε ελαφρά το μάγουλο του νεογέννητου μωρού σας ή τη γωνία του στόματός του, τότε αυτό θα γυρίσει αυτομάτως προς το μέρος σας και θα ανοίξει το στόμα του. Το αντανακλαστικό της αναζήτησης συνδέεται με την αναζήτηση της τροφής και της μητέρας και διαρκεί τους πρώτους 3 έως 4 μήνες ζωής του παιδιού.
Η άποψη της ψυχολογίας
Δείχνει τη διάθεση του μωρού να εξερευνήσει με αυτό το στοιχειώδη και πρώιμο τρόπο το περιβάλλον γύρω του, καθώς χάνει την ασφάλεια που ένιωθε μέσα στη μήτρα. Είναι όμως κι ένας τρόπος που έχει η φύση για να μας δείξει ότι το μωρό έχει ανάγκη από την ανθρώπινη επαφή και φροντίδα – κυρίως από τη μητέρα του.

Το αντανακλαστικό του θηλασμού
Όταν τοποθετήσετε τη θηλή του στήθους σας ή το δάχτυλό σας κοντά στο στόμα του, το μωρό σας αρχίζει να το πιπιλάει. Ένας ειδικός μπορεί να παρατηρήσει ακόμα την πίεση που ασκεί στο δάκτυλο ή τη θηλή, το ρυθμό με τον οποίο θηλάζει και κατά πόσο υπάρχει συντονισμός στην κατάποση. Πρόκειται για ένα από τα πιο βασικά για την επιβίωση του μωρού αντανακλαστικά, αυτό που θα το βοηθήσει να διατηρηθεί στηνζωή. Διαρκεί έως τους 3 με 4 μήνες.
Η άποψη της ψυχολογίας
Καθώς το μωρό είναι ξαπλωμένο κοντά στο στήθος της μητέρας, το αντανακλαστικό τoυ θηλασμού το βοηθά να βρει τη θηλή και να θηλάσει – πράγμα απαραίτητο για την επιβίωσή του. Μέσω αυτού του αντανακλαστικού όμως αναπτύσσεται και ο δεσμός της μητέρας με το παιδί όταν αυτό θηλάζει.

Το αντανακλαστικό παλαμιαίου δραγμού
Συνήθως η πρώτη κίνησή μας όταν βλέπουμε ένα νεογέννητο είναι να πιάσουμε τα χεράκια του! Παρατηρούμε τότε γεμάτοι συγκίνηση ότι οι μικρές χούφτες του κλείνουν, αγκαλιάζοντας το δάχτυλό μας σφιχτά. Όταν δηλαδή τοποθετούμε κάτι στην παλάμη ενός νεογέννητου, αυτό κλείνει το χέρι και το κρατά. Αυτό είναι το αντανακλαστικό του παλαμιαίου δραγμού, ενδεικτικό της φυσιολογικής ανάπτυξης ενός παιδιού. Αρχίζει να εξασθενεί στους 3 με 4 μήνες.
Η άποψη της ψυχολογίας
Η συγκίνηση που νιώθει ένας ενήλικας όταν το νεογέννητο του σφίγγει το δάχτυλο είναι τόσο έντονη ώστε να τον ωθήσει να το φροντίσει και να το προστατέψει – κάτι που το μωρό έχει απόλυτη ανάγκη για να επιβιώσει. Παράλληλα, το παιδάκι με το αντανακλαστικό αυτό αναπτύσσει ένα αίσθημα ασφάλειας και σας δείχνει ότι έχει ανάγκη να επικοινωνήσει και να μην είναι μόνο. Θα μπορούσαμε λοιπόν να πούμε ότι είναι ένας τρόπος που η φύση έχει επιλέξει για να φέρει τους γονείς και το μωρό πιο κοντά.

Το αντανακλαστικό του Moro ή του εναγκαλισμού
Το αντανακλαστικό αυτό προκαλείται είτε από απότομη κίνηση ή από δυνατό θόρυβο και έχει ως αποτέλεσμα την απότομη έκταση των χεριών του νεογέννητου και το επακόλουθο αγκάλιασμα. Πρόκειται για μια κίνηση αυτοπροστασίας. Ο ειδικός που εξετάζει το μωράκι, καθώς το κρατάει, αφήνει το χέρι που υποστηρίζει το κεφάλι του και αυτό πέφτει προς τα πίσω, χάνοντας έτσι την ευθυγράμμιση με το υπόλοιπο σώμα, την οποία το παιδί προσπαθεί να διατηρήσει με αποτέλεσμα την κίνηση εναγκαλισμού. Το ίδιο αποτέλεσμα μπορεί να έχουμε με έναν δυνατό θόρυβο που ξαφνιάζει το μωρό, όπως π.χ. με ένα χτύπημα στο κρεβάτι δίπλα στο παιδί, πράγμα που ενεργοποιεί το αντανακλαστικό αυτό. Επίσης, με τη χρήση του θορύβου για πρόκληση του αντανακλαστικού, ελέγχεται αδρά και η ακοή. Το αντανακλαστικό του Moro εξαφανίζεται περίπου στους 3-4 μήνες.

Το αντανακλαστικό κλεισίματος των ματιών
Αν στρέψουμε μια δέσμη φωτός στα μάτια του νεογνού, αυτό αμέσως κλείνει τα ματάκια του. Το ίδιο συμβαίνει αν ανοίξουμε το φως σε ένα σκοτεινό δωμάτιο. Αν το παιδί δεν εμφανίζει το αντανακλαστικό αυτό, πρέπει να συμβουλευτούμε τον παιδίατρό μας για να γίνει έλεγχος τόσο της όρασης όσο και της γενικότερης νευρολογικής του κατάστασης. Επίσης αν σε ένα σκοτεινό δωμάτιο στρέψουμε μια δέσμη φωτός, τότε οι κόρες των ματιών του μωρού θα υποστούν συστολή. Πρόκειται για το αντανακλαστικό της κόρης των ματιών. Και τα δύο αυτά αντανακλαστικά δεν εξαφανίζονται ποτέ. Είναι δηλαδή μόνιμα.

Το αντανακλαστικό της βάδισης
Αν πιάσετε τα χέρια του μωρού, το κρατήσετε σε όρθια θέση και αγγίξετε το ένα πόδι σε μία επιφάνεια, όπως π.χ. του κρεβατιού, τότε θα παρατηρήσετε ότι το παιδί κάνει κινήσεις βάδισης και με τα δύο του πόδια. Το αντανακλαστικό αυτό εξαφανίζεται περίπου στους 3 μήνες.
Η άποψη της ψυχολόγου
Παρόλο που το αντανακλαστικό του βαδίσματος δεν επηρεάζει το πόσο γρήγορα θα περπατήσει το μωρό, ωστόσο δείχνει ότι είναι προγραμματισμένο να περπατήσει και, παρόλο που έχει ανάγκη τους γονείς του για να το φροντίσουν, χρειάζεται να αναπτύξει την αίσθηση της ανεξαρτησίας μέσα από την ανάγκη για εξερεύνηση.

Το αντανακλαστικό Mπαμπίνσκι
Αν χαϊδέψετε την πατούσα ενός νεογνού από τη φτέρνα προς τα πάνω, θα δείτε ότι τα δάχτυλα του ποδιού αντιδρούν. Συγκεκριμένα, το μεγάλο δάχτυλο εκτείνεται προς την κορυφή του ποδιού ενώ τα άλλα δάχτυλα προς τα έξω. Το αντανακλαστικό αυτό εξαφανίζεται φυσιολογικά από τον 6ο έως τον 9ο μήνα.

Πότε υπάρχει λόγος ανησυχίας
Τα αντανακλαστικά αποτελούν οδηγό για τη φυσιολογική ανάπτυξη των παιδιών. Ελέγχοντάς τα μπορούμε να εξετάσουμε σε μεγάλο βαθμό την ακεραιότητα, δομή και λειτουργία του νευρικού συστήματος ενός βρέφους. Αν για κάποιο λόγο ανησυχείτε, πρέπει να απευθυνθείτε στον ειδικό. Πιο συγκεκριμένα, έχετε λόγο να ανησυχείτε αν το μωρό σας:
• Δείχνει προτίμηση σε ένα χέρι.
• Δεν εκδηλώνει συμμετρικά τα αντανακλαστικά, δηλαδή με τον ίδιο τρόπο αριστερά και δεξιά.
• Κρατάει τα χέρια κλειστά σε γροθιά.
• Δεν γυρίζει στο θόρυβο.
• Δεν δείχνει να παρακολουθεί μετά τους πρώτους 2,5 μήνες ζωής.
• Βγάζει τη γλώσσα του χωρίς να πεινά, με συμπεριφορά που γενικά σας ανησυχεί.
• Σας φαίνεται «χαλαρό»-υποτονικό ενώ τα άκρα του μπορεί να είναι και «σφιχτά»-υπερτονικά ή γενικά το βρέφος σας φαίνεται να είναι πολύ σφιγμένο.
• Εξακολουθεί, παρά το πέρασμα του χρόνου, να διατηρεί αρχέγονα αντανακλαστικά όπως του εναγκαλισμού.
Η λίστα φυσικά δεν μπορεί να είναι πλήρης, πράγμα που σημαίνει ότι για κάθε ανησυχία πρέπει να απευθύνεστε σε ειδικό.

Να θυμάστε ότι:
Όταν μιλάμε για τελειόμηνο νεογνό, εννοούμε ένα παιδί που γεννήθηκε έχοντας συμπληρώσει φυσιολογικά όλους τους μήνες κύησης. Τα πρόωρα νεογνά έχουν διαφορετική εξέλιξη χρονικά και, όπως σε κάθε περίπτωση, πρέπει να συμβουλεύεστε τον ειδικό σε καθετί που σας ανησυχεί. Κάθε περίπτωση πρέπει να εξατομικεύεται, καθώς όλα τα βρέφη έχουν το δικό τους ρυθμό ανάπτυξης.

ΤΗΣ ΦΛΩΡΑΣ ΚΑΣΣΑΒΕΤΗ
ΜΕ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΩΝ: ΔΗΜΗΤΡΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ-ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ, ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΥ-ΝΕΥΡΟΑΝΑΠΤΥΞΙΟΛΟΓΟΥ, ΔΙΔΑΚΤΟΡΟΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ, ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΥ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗ Α΄ ΠΑΝΕΠ/ΚΗΣ ΠΑΙΔΙΑΤΡΙΚΗΣ ΚΛΙΝΙΚΗΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΠΑΙΔΩΝ ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ, ΥΠΟΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΚΕΝΤΡΟΥ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΙΑΤΡΙΚΗΣ ΚΥΠΡΟΥ
ΚΑΙ ΒΑΣΩΣ ΜΑΚΑΡΩΝΗ, ΚΛΙΝΙΚΗΣ ΨΥΧΟΛΟΓΟΥ-ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΤΡΙΑΣ πηγή

Read More

Γιατί πέφτουν τα μαλλάκια του;

Τι μπορεί να κρύβεται πίσω από την τριχόπτωση του παιδιού μας; Τα περισσότερα νεογέννητα χάνουν τα μαλλιά τους τις πρώτες μέρες της ζωής τους. Η απώλεια είναι ιδιαίτερα αισθητή στην πίσω περιοχή του κεφαλιού, γιατί στο σημείο αυτό υπάρχει συνεχής τριβή αφού τον περισσότερο χρόνο τα μωράκια είναι ξαπλωμένα ανάσκελα.
Στο χρόνο περίπου το παιδί έχει βγάλει μαλλάκια σε όλο το κεφάλι. Αυτό σημαίνει ότι, εκτός από το φυσιολογικό αριθμό τριχών που χάνονται, δεν πρόκειται να ξαναδείτε κενά στο κεφαλάκι του. Αν και ο αριθμός των τριχών που χάνονται μπορεί να αυξηθεί σε περιόδους άγχους, σοβαρής ασθένειας ή εγχείρησης, ένα παιδί που παρουσιάζει τριχόπτωση και κενά στο τριχωτό της κεφαλής πρέπει να μας προβληματίσει και γι’ αυτό χρειάζεται να εξεταστεί από τον ειδικό.

Ξέρετε ότι…
Κάθε τρίχα περνά μια περίοδο ανάπτυξης κατά την οποία μεγαλώνει, στη συνέχεια μια περίοδο ηρεμίας που διαρκεί 2-3 μήνες και μετά πέφτει. Αυτό σημαίνει ότι θεωρείται φυσιολογικό να χάνονται περίπου 50 έως 75 τρίχες ημερησίως.

Οι αιτίες της αλωπεκίας
Οι κυριότερες αιτίες που προκαλούν απώλεια μαλλιών στα παιδιά είναι:

Η δερματοφύτωση του τριχωτού της κεφαλής
Οφείλεται σε μύκητα που μεταδίδεται στον άνθρωπο από το σκύλο ή τη γάτα. Μεταδίδεται όμως και από παιδί σε παιδί όταν αυτά μοιράζονται προσωπικά αντικείμενο όπως χτένες, πετσέτες, μαξιλάρια. Συνήθως οι τρίχες που προσβάλλονται από το μύκητα αποσπώνται εύκολα με αποτέλεσμα να δημιουργούνται στο κεφάλι περιοχές χωρίς μαλλιά με διάμετρο συνήθως 1 έως 5 εκατοστά. Επίσης το δέρμα της κεφαλής μπορεί να είναι ερυθρό με φολίδες ή φυσαλίδες.
Πώς αντιμετωπίζεται: Η θεραπεία γίνεται με αντιμυκητιασικά φάρμακα που χορηγούνται από το στόμα για περίπου 6 εβδομάδες. Επίσης το παιδί πρέπει να λούζεται με ειδικό σαμπουάν. Μπορεί να επιστρέψει στο σχολείο μόλις ξεκινήσει η θεραπεία.
Tip: Αν το παιδί πάσχει από δερματοφύτωση, δεν χρειάζεται να κόψετε τα μαλλιά του κοντά. Κάτι τέτοιο δεν βοηθάει σε τίποτα το τελικό αποτέλεσμα της θεραπείας.

Γυροειδής αλωπεκία ή τριχοφάγος
Πρόκειται για μια δερματοπάθεια και θεωρείται αυτοάνοσο νόσημα. Ο οργανισμός για άγνωστο λόγο επιτίθεται κατά του εαυτού του και πιο συγκεκριμένα στις τρίχες τις οποίες θεωρεί ξένο σώμα. Στη γυροειδή αλλωπεκία δημιουργείται ένα μικρό κενό στο μέγεθος ενός κέρματος στο τριχωτό της κεφαλής. Το παιδί μπορεί να εμφανίσει μία μόνο εστία ή περισσότερες. Γενικά η αλωπεκία μπορεί να εμφανίζει εξάρσεις και υφέσεις. Τα κύρια αίτιά της στα παιδιά είναι ψυχογενή. Περιοχές που δεν έχουν τρίχες μπορεί να εμφανιστούν στο κεφάλι του παιδιού σε περιόδους έντονου στρες, ψυχολογικής πίεσης ή σοκ, π.χ. ένας θάνατος, μια σοβαρή ασθένεια στην οικογένεια, ένα διαζύγιο, το άγχος για το σχολείο. Μόνο στο 2 με 5% των περιπτώσεων μπορεί να σχετίζεται το πρόβλημα με παθολογικά αίτια, όπως ενδοκρινολογικές παθήσεις ή σοβαρή αναιμία.
Πώς αντιμετωπίζεται: Είναι σημαντικό να προσδιοριστεί πρώτα η αιτία της αλωπεκίας ώστε να αντιμετωπιστεί ανάλογα.
Σε περιπτώσεις που η αλωπεκία είναι ψυχογενής, το παιδί μπορεί να βοηθηθεί από εξειδικευμένο παιδοψυχολόγο. Γενικά πάντως η θεραπεία της αλωπεκίας γίνεται με κορτιζονούχες αλοιφές ή ενέσεις ή και με αγωγή από το στόμα. Πολύ καλά αποτελέσματα μπορεί να έχει και η μεσοθεραπεία, μία μέθοδος κατά την οποία διοχετεύονται μικρές ποσότητες φαρμακευτικών και φυτικών ουσιών όπως βιταμίνες, μέταλλα, αμινοξέα και ένζυμα με ανώδυνες μικρο-ενέσεις στο χόριο, το μεσαίο στρώμα του δέρματος, με σκοπό τη θεραπεία παθήσεων όπως η ακμή, η ψωρίαση, το έκζεμα και η αλωπεκία. Στην περίπτωση της αλωπεκίας γίνονται ενέσεις τοπικά επί της βλάβης που υποβοηθούν στην ενδυνάμωση του βολβού της τρίχας.
Tip: Η γυροειδής αλωπεκία δεν είναι κολλητική. Μπορεί όμως να επηρεάζεται και από κληρονομικούς παράγοντες.

Όταν το πρόβλημα ξεκινά από τον τοκετό
Αλωπεκία μπορεί να έχουμε και σε περιπτώσεις τραυματισμού κατά τον τοκετό. Σε αυτήν την περίπτωση το παιδί μπορεί να μην έχει ή να μη βγάζει καθόλου μαλλιά σε συγκεκριμένα σημεία στο κεφάλι.
Πώς αντιμετωπίζεται: Η περίπτωση αυτή αντιμετωπίζεται μόνο χειρουργικά με μετάθεση του τριχωτού από διπλανή περιοχή. Όσο μικρότερο είναι το παιδί τόσο το καλύτερο. Η διαδικασία προϋποθέτει ολική νάρκωση.


ΤΗΣ ΦΛΩΡΑΣ ΚΑΣΣΑΒΕΤΗ
ΜΕ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΥ ΘΟΔΩΡΟΥ ΒΟΥΚΥΔΗ, ΠΛΑΣΤΙΚΟΥ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΥ, ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΠΛΑΣΤΙΚΗΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ «ΜΗΤΕΡΑ» πηγή

Read More

Τα αφτάκια του μωρού σας

Τα αφτάκια των παιδιών είναι όργανα ευαίσθητα. Η καλή ακοή τους εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την καθημερινή σωστή φροντίδα των αφτιών του, αλλά και από την έγκαιρη διάγνωση και αποτελεσματική αντιμετώπιση κάποιων παθήσεων που μπορεί να ταλαιπωρήσουν το παιδάκι τα πρώτα χρόνια της ζωής του. Για να προστατεύσετε τα αφτάκια του παιδιού σας και να προλάβετε τα προβλήματα που τα απειλούν, είναι προτιμότερο μετά το μπάνιο να καθαρίζετε μόνο το εξωτερικό μέρος του αφτιού. Ακόμα και αν διαπιστώσετε την ύπαρξη κυψελίδας μέσα στο αφτάκι του, μη δοκιμάσετε να την απομακρύνετε μόνη σας. Οι μπατονέτες μπορεί να σπρώξουν την κυψελίδα ακόμη πιο μέσα στο εσωτερικό του αφτιού του παιδιού, προκαλώντας τη συσσώρευση και τη στερεοποίησή της. Αυτό την κάνει πιο σκληρή και τελικά μπορεί να χρειαστεί η επέμβαση του γιατρού για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα. Το μόνο τμήμα του αφτιού που μπορείτε να καθαρίσετε με ασφάλεια χρησιμοποιώντας την μπατονέτα είναι το εξωτερικό του. Κανόνας, πρώτος, λοιπόν: ποτέ μη βάζετε στο αφτάκι του παιδιού σας κάτι μικρότερο από τον... αγκώνα σας. Εξετάζετε συχνά μήπως υπάρχει κάποιο ξένο αντικείμενο μέσα στο αφτάκι του άτακτου παιδιού σας -αν και η αλήθεια είναι ότι, αν πράγματι συμβαίνει κάτι τέτοιο, το παιδί θα παραπονεθεί ότι κάτι έχει το αφτί του. Πολλά παιδάκια έχουν τη συνήθεια να δοκιμάζουν να βάλουν μέσα στο αφτί τους ό,τι μπορείτε να φανταστείτε. Και αν μεν αυτό το κάτι δεν χωράει, έχει καλώς. Το πρόβλημα δημιουργείται, όμως, όταν η απόπειρα είναι... επιτυχής. Κάτι που ίσως δεν ξέρετε, είναι ότι και ο καπνός του τσιγάρου κάνει κακό στα ευαίσθητα αφτάκια των παιδιών. Αποφεύγετε λοιπόν να καπνίζετε κοντά στο παιδάκι σας. Ο καπνός αυξάνει τον κίνδυνο μόλυνσης στο ευαίσθητο και ευάλωτο αφτάκι του μικρούλη σας. Ιδιαίτερη προσοχή στα αφτιά του παιδιού σας θα δώσετε στην περίπτωση που ήδη έχει παρουσιάσει κάποια ευαισθησία. Γι΄ αυτό μην αφήνετε το παιδάκι σας να κολυμπά πολύ ώρα. Ακόμα πιο επικίνδυνες είναι οι βουτιές, εξαιτίας της ξαφνικής αλλαγής πίεσης στο αφτί. Προστατεύστε το παιδί σας από τους δυνατούς ήχους. Η δυνατή μουσική, η τηλεόραση ή το ραδιόφωνο στη διαπασών, τα παιχνίδια που κάνουν θόρυβο (όπως τα πιστόλια) μπορεί να βλάψουν την ακοή του παιδιού. Και προ παντός, μην αφήνετε κανέναν να φωνάζει δυνατά κοντά στα αφτάκια του παιδιού σας.

Προβλήματα στην ακοή

Συνήθως τα προβλήματα της ακοής των μικρών παιδιών στα τρία πρώτα χρόνια της ζωής τους, αν και το ίδιο το παιδάκι δεν μπορεί να μας τα αποκαλύψει, εμφανίζουν κάποια ανησυχητικά "σημάδια", μερικές ενδείξεις οι οποίες πρέπει να σας προκαλέσουν υποψίες ότι ίσως κάτι δεν πάει καλά στα αφτάκια του μικρού σας. Αν διαπιστώσετε κάποιο από τα παρακάτω συμπτώματα, πρέπει να επισκεφθείτε τον ειδικό γιατρό:

• Δείχνει ότι δυσκολεύεται να ακούσει αυτόν που του μιλά όταν δεν τον βλέπει.
• Έχει περιορισμένο λεξιλόγιο. Το κάθε παιδί διαθέτει τους δικούς του προσωπικούς ρυθμούς ανάπτυξης, ωστόσο σας υπενθυμίζουμε ενδεικτικά τη γλωσσική εξέλιξη των παιδιών: Όταν γίνει οκτώ μηνών, το μωράκι "μπαμπαλίζει" (μπα-μπα,ντα-ντα, μα-μα). Στους 12 μήνες λέει λεξούλες με περισσότερες συλλαβές χωρίς βέβαια νόημα. Στην ηλικία των 14-15 μηνών λέει "μαμά", "μπαμπά". Όταν είναι 18 μηνών λέει ολόκληρες λέξεις, ενώ όταν γίνει δυόμισι ετών κάνει προτασούλες με δύο λέξεις.
• Το παιδί δείχνει αδιαφορία ή δεν απαντά όταν του μιλάτε σιγά.
• Δεν ανταποκρίνεται στους διάφορους ήχους του περιβάλλοντος, όπως το κορνάρισμά ενός αυτοκινήτου, το κουδούνι της εξώπορτας ή ο έντονος ήχος του τηλεφώνου.
• Δεν μπορεί να διακρίνει τις διάφορες λέξεις που μοιάζουν ηχητικά μεταξύ τους (όπως, π.χ., πόρτα-χόρτα).
• Δεν ανταποκρίνεται στη μουσική, δεν συμμετέχει στα παιδικά τραγουδάκια, δεν χτυπάει παλαμάκια, δεν κουνιέται ρυθμικά και γενικά δεν δείχνει να ευχαριστιέται τη μουσική.
• Δίνει λάθος απαντήσεις στις ερωτήσεις σας.Στην ερώτηση "θέλεις να παίξεις;", για παράδειγμα, απαντά "Όχι, δεν πεινάω".
• Δείχνει προτίμηση να ακούσει τι του λετε ειδικά από το ένα αφτί.
• Δυναμώνει διαρκώς την ένταση της τηλεόρασης, του στερεοφωνικού ή του βίντεο.
• Δεν άκουει πολύ χαμηλούς ήχους, όπως ο χτύπος του ρολογιού.
• Παραπονιέται συχνά ότι το ενοχλεί το αφτάκι του.

Όλα τα παραπάνω πάντως αποτελούν απλώς κάποιες ενδείξεις, αφού υπάρχει μεγάλη πιθανότητα ο παμπόνηρος πιτσιρικάς να σας ξεγελά. Εσείς νομίζετε ότι δεν μπορεί να ακούσει καλά και αυτός απλώς είναι άδιαφορος. Σε κάθε περίπτωση ωστόσο πρέπει να ρωτήσετε το γιατρό. Μερικά παιδάκια, ακόμη και αν δεν παρουσιάζουν κάποιο από τα παραπάνω ενδεικτικά στοιχεία, έχουν αυξημένη πιθανότητα να εμφανίσουν κάποιο πρόβλημα στην ακοή τους. Τα παιδιά υψηλού κινδύνου είναι όσα έχουν κληρονομική επιβάρυνση στην οικογένειά τους, δηλαδή κάποιος στενός συγγενής τους είναι βαρήκοος, όσων παιδιών η μητέρα έχει νοσήσει από ερυθρά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, όσα παρουσιάσουν ίκτερο όταν γεννηθούν με τιμή χολερυθρίνης στον ορό μεγαλύτερη από 20 mg/ml, όσα γεννήθηκαν πρόωρα με βάρος μικρότερο από 1500 γραμμάρια και όσα παρουσιάζουν συγγενείς ανωμαλίες στο κεφάλι τους (π.χ., δεν έχει διαπλαστεί το αφτί, το πτερύγιο κ.λπ.). Αλλες αιτίες που μπορεί να προκαλέσουν βαρηκοΐα στο μικρό παιδάκι, λόγω βλάβης των κέντρων της ακοής, είναι η επίδραση της ακτινοβολίας, η λήψη διαφόρων φαρμάκων από τη μητέρα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης (π.χ., στρεπτομυκίνη, νεομυκίνη, κινίνη, σαλικυλικά, θαλιδομίδη κ.ά.).

Πρόβλημα μπορεί να δημιουργήσουν και οι τραυματισμοί στο κεφαλάκι του παιδιού κατά τον τοκετό, αλλά και η ανοξία όταν υπάρχει παράταση του τοκετού. Τα μικρά παιδάκια μπορεί να αποκτήσουν προβλήματα στην ακοή από διάφορες παθήσεις, όπως παρωτίτιδα, επιδημική μηνιγγίτιδα, φυματιώδης μηνιγγίτιδα, εγκεφαλίτιδα, καθώς και λόγω της επίδρασης διαφόρων ωτοτοξικών φαρμάκων. Το παιδάκι που δεν ακούει χρησιμοποιεί πάρα πολύ τα ματάκια του για να παρακολουθήσει όσα συμβαίνουν γύρω του. Εκφράζεται πολλές φορές με τις κινήσεις των χεριών του και κάνει διάφορους ήχους μονότονους και οξείς και πολλές φορές κλαίει συχνότερα από τα άλλα παιδάκια. Η βαρηκοΐα στην παιδική ηλικία αποτελεί φαύλο κύκλο. Ο μικρός ασθενής, επειδή δεν ακούει, δεν μπορεί να εκφραστεί και να αποκαλύψει το πρόβλημά του, ώστε αυτό να διαγνωστεί εγκαίρως και να αντιμετωπιστεί σωστά και αποτελεσματικά. Η δική σας παρατηρητικότητα λοιπόν είναι πολύ σημαντική. Αμέσως μόλις υποψιαστείτε κάποιο πρόβλημα, πρέπει να το αναφέρετε στο γιατρό. Μην περιμένετε να δείτε πώς θα εξελιχθεί η κατάσταση, γιατί έτσι χάνετε πολύτιμο χρόνο.

Σήμερα υπάρχουν εξειδικευμένες μέθοδοι ελέγχου της ακοής: οι μετρήσεις ακουστικών εκπομπών, η παιχνιδοακουομετρία, η ακουομετρία ακουστικής αντίστασης και η κλασική τονική ακουομετρία. Οι μέθοδοι αυτές μας επιτρέπουν να προσδιορίσουμε τη βλάβη, καθώς και το είδος και το βαθμό της βαρηκοΐας. Αυτό έχει μεγάλη σημασία στη θεραπευτική αντιμετώπιση του μικρού αρρώστου. Η θεραπεία της παιδικής βαρηκοΐας εξαρτάται από τον εντοπισμό της στο αφτί. Αν η βαρηκοΐα αφορά στο σύστημα αγωγής του ήχου στο μέσο αφτί, τότε ο ειδικός γιατρός μπορεί να αποκαταστήσει εύκολα τη βλάβη με ειδικές μικροχειρουργικές επεμβάσεις. Δυσκολότερα είναι τα πράγματα, όταν η βλάβη εντοπίζεται στο σύστημα αντίληψης του ήχου, δηλαδή στο νευροαισθητήριο τμήμα της ακουστικής οδού.

Στις περιπτώσεις αυτές, αν και η βαρηκοΐα δεν μπορεί να θεραπευτεί, αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά με τη χρήση ακουστικών βαρηκοΐας ή, στις πιο σοβαρές περιπτώσεις, με την εμφύτευση των κοχλιακών εμφυτευμάτων. Χάρη στην εντυπωσιακή εξέλιξη της ηλεκτρονικής τεχνολογίας, τα τελευταία χρόνια είναι δυνατή η έγκαιρη διάγνωση και ανίχνευση ακόμη και των περιστατικών της πολύ βαριάς βαρηκοΐας και μάλιστα από πολύ νωρίς. Τα περιστατικά αυτά αντιμετωπίζονται με την εμφύτευση ηλεκτροδίων στο αφτί. Με τον τρόπο αυτό το παιδάκι που δεν ακούει μπορεί εγκαίρως να έλθει σε επαφή με τα ακουστικά ερεθίσματα, να μάθει τη διάκριση των ήχων και της ομιλίας. Με το πέρασμα του χρόνου αποκτά την ικανότητα να αναγνωρίζει τα ακουστικά ερεθίσματα και να μιμείται επαναλαμβάνοντάς τα, ώστε να αρχίσει να αντιλαμβάνεται τους ήχους και προπάντων την ομιλία. Απαραίτητη όμως είναι η έγκαιρη διάγνωση της βαρηκοΐας, προκειμένου να επιτευχθεί όσο το δυνατόν νωρίτερα η τροφοδοσία των ακουστικών οδών με τα απαραίτητα ηχητικά ερεθίσματα, για να γίνουν τα θεραπευτικά αποτελέσματα πιο αποδοτικά. πηγη

Read More

Ίκτερος στα νεογνά.

Ο ίκτερος είναι ένα σύμπτωμα, το οποίο εκδηλώνεται ως κίτρινη χροιά στο άσπρο των ματιών και στο δέρμα και εμφανίζεται λόγω της καταστροφής των ερυθρών αιμοσφαιρίων και της συνακόλουθης αυξημένης χολερυθρίνης στο πλάσμα του αίματος. Η εμφάνιση αυτού του συμπτώματος στα νεογνά θεωρείται συνηθισμένη, καθώς 20-40% των νεογέννητων παρουσιάζουν ίκτερο. Ο φυσιολογικός ίκτερος των νεογνών παρουσιάζεται την 3η ή την 4η ημέρα ζωής του νεογνού, χωρίς πυρετό ή άλλα συμπτώματα, και υποχωρεί εντός δύο εβδομάδων. Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση, το σύμπτωμα μπορεί να οφείλεται σε κάποια διαταραχή, οπότε επιβάλλεται ιατρική παρακολούθηση.

Πού οφείλεται;

Η αύξηση της χολερυθρίνης οφείλεται σε προ-ηπατικές, ηπατικές και μετα-ηπατικές διαταραχές ή αιτίες, εξαιτίας των οποίων το ήπαρ δυσκολεύεται να:

• μεταβολίσει τις αυξημένες ποσότητες χολερυθρίνης που οφείλονται σε συγκεκριμένες παθήσεις ή αιτίες, όπως κληρονομική σφαιροκυττάρωση, αυτοάνοσα νοσήματα, έλλειψη του ενζύμου G6PD, παρενέργειες φαρμάκων, ελονοσία, τεχνητές καρδιακές βαλβίδες, δρεπανοκυτταρική και μεσογειακή αναιμία
• μεταβολίσει τις ποσότητες χολερυθρίνης που παράγονται εξαιτίας βλάβης των ηπατικών κυττάρων, η οποία μπορεί να έχει προκληθεί από τα σύνδρομα Gilbert, Crigler-Najar, Dubin-Johnson και Rotor, από κάποιες διαταραχές, όπως η φυματίωση, η σαρκοείδωση, η αμυλοείδωση ή το λέμφωμα, από ιογενείς λοιμώξεις (όπως είναι η ηπατίτιδα), από την εγκυμοσύνη, από τη λήψη κάποιων φαρμάκων, ή από την κατανάλωση αλκοόλ
• αποβάλλει τη χολή όταν υπάρχει απόφραξη των χοληφόρων οδών εξαιτίας διαταραχών όπως ο καρκίνος του παγκρέατος ή οι χολόλιθοι.

Πώς γίνεται η διάγνωση;

Τα πρώτα βήματα της εξέτασης περιλαμβάνουν τη λήψη ιατρικού ιστορικού και την απλή εξέταση για τη διαπίστωση της κίτρινης χροιάς στα μάτια και το δέρμα. Στη συνέχεια, γίνονται αιματολογικές και βιοχημικές εξετάσεις, καθώς και υπερηχογράφημα κοιλίας, προκειμένου να διαγνωστεί η νόσος ή η διαταραχή που προκαλεί το σύμπτωμα. Περαιτέρω εξετάσεις που μπορεί να γίνουν είναι αξονική και μαγνητική τομογραφία και βιοψία του ήπατος.

Πώς θεραπεύεται;

Ο ίκτερος είναι σύμπτωμα και για το λόγο αυτό μπορεί να εξαλειφθεί μόνο εφόσον είναι ιάσιμη η διαταραχή ή η νόσος που το προκαλεί. Αν η νόσος είναι ανίατη, όπως στην περίπτωση του καρκίνου του παγκρέατος, τότε η θεραπεία περιορίζεται στην ανακούφιση του συμπτώματος του ίκτερου και των συνοδών συμπτωμάτων, όπως είναι η φαγούρα.

Με τη συνεργασία της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας

www.healthview.gr

Read More

Επιστροφή στο σπίτι με το μωρό

Πολλές μητέρες παίρνουν εξιτήριο μέσα σε 24 ώρες από τη γέννα, πριν προλάβουν να μάθουν ορισμένα βασικά πράγματα για τη φροντίδα του παιδιού τους. Όταν πρέπει να αρχίσετε να φροντίζετε το μωρό μόνη σας, η ευθύνη μπορεί να σας φοβίσει, γι αυτό προσπαθήστε να μάθετε όσο το δυνατόν περισσότερα για τη φροντίδας των μωρών πριν φύγετε από το μαιευτήριο. Σε μερικές χώρες, έρχεται στο σπίτι σας μαία για διάστημα 10 ημερών και κατόπιν μια επισκέπτρια υγείας, για πρόσθετη βοήθεια και συμβουλές. Αν στην περιοχή σας δεν παρέχονται τέτοιες υπηρεσίες, ρωτήστε αν ο ασφαλιστικός φορέας σας καλύπτει την κατοίκων βοήθεια επισκέπτριας νοσοκόμας. Παρότι η φροντίδα του μωρού είναι μια απαιτητική δουλειά 24ωρης απασχόλησης, αποτελεί συνάμα πηγή απέραντης ευτυχίας. Και όσο περισσότερο το γνωρίζετε και μαθαίνετε να το φροντίζετε, τόσο περισσότερη αυτοπεποίθηση θα νιώθετε.

Η διαδρομή μέχρι το σπίτι
Η μεταφορά του μωρού στο σπίτι πρέπει να γίνει με ασφάλεια, σε καλάθι για νεογέννητα που θα στερεωθεί καλά στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου. Δεν είναι ασφαλές να το κρατάτε στην αγκαλιά σας. Το καθισματάκι που συστήνετε να το χρησιμοποιήσετε αργότερα, πρέπει να ανταποκρίνεται στις επίσημες προδιαγραφές ασφαλείας και να το τοποθετείτε τηρώντας κατά γράμμα τις οδηγίες του κατασκευαστή. Για βρέφη έως εννέα μηνών ή 10κιλών, πρέπει να χρησιμοποιούνται καθισματάκια που βλέπουν προς τα πίσω. Αν το αυτοκίνητο διαθέτει αερόσακο συνοδηγού, το βρεφικό καθισματάκι τοποθετείται στο πίσω κάθισμα και όχι μπροστά. Το καθισματάκια αυτοκίνητο είναι, πάντως, για μετά τον 7ο μήνα της ζωής του.

Οργανωθείτε
Οι βασικές ανάγκες ενός νεογέννητου είναι η τροφή, ο ύπνος, η ζεστασιά και η στοργική φροντίδα. Τα μωρά σπανίως τρώνε και κοιμούνται σε τακτικές ώρες τις πρώτες βδομάδες και ο μόνος τρόπος που μπορούν να εκφράσουν τις ανάγκες τους είναι με το κλάμα. Παρότι, τελικά, θα μπουν σε ένα πρόγραμμα, είναι αναμενόμενο οι ρυθμοί των πρώτων εβδομάδων να είναι πυρετώδεις και ακανόνιστοι, γι αυτό αποφασίστε ποιες θα είναι οι προτεραιότητές σας. Θα βοηθήσει πολύ αν καταφέρετε να κοιμάστε ή να ξεκουράζεστε όταν κοιμάται και το μωρό και τρώτε ανάμεσα στα ταΐσματά του, αντί να προσπαθήστε να προσαρμόσετε τις ανάγκες του μωρού στο δικό σας πρόγραμμα. Τις πρώτες εβδομάδες δε διαμορφώνεται κάποιο πρότυπο που θα διαρκέσει για όλη τη βρεφική ηλικία του μωρού, μην ανησυχείτε, λοιπόν, μήπως δε μπει σε σταθερό πρόγραμμα.
• Η καθημερινή ρουτίνα πρέπει να είναι ευέλικτη και ρεαλιστική και θα αλλάζει όσο μεγαλώνει το μωρό.
• Μην προσπαθείτε να διατηρείτε αυστηρά ένα πρόγραμμα ταΐσματος. Αντίθετα, αφήστε το μωρό να τρώει όποτε πεινάει. Έτσι θα μπείτε και εσείς ομαλά στη ρουτίνα του θηλασμού. Τελικά, το μωρό θα μπει σε μια σειρά.
• Μην προσπαθείτε να κρατάτε το μωρό ξύπνιο στη διάρκεια της ημέρας για να κοιμάται τη νύχτα- πρέπει να κοιμάται όποτε θέλει. Όσο μεγαλώνει, θα αρχίσουν να διαμορφώνονται οι σταθερές συνήθειές του.

Τα συναισθήματα για το μωρό σας
Η γέννα μπορεί να σας χάρισε απέραντη ευτυχία και να σας πλημμυρίζει ήδη η αγάπη για το μωρό σας. Ή μπορεί να νιώθετε πολύ προστατευτική απέναντι σε αυτό το ευάλωτο νεογέννητο πλασματάκι, χωρίς να αισθάνεστε πραγματικά αγάπη. Κάποιες γυναίκες μπορεί να είχαν δύσκολη γέννα και να χρειάζονται λίγο καιρό για να ξαναβρούν τον εαυτό τους πριν αρχίσουν να δένονται με το παιδί τους. Αν νιώθετε απόμακρη ή δεν αισθάνεστε καθόλου αγάπη για το μωρό, μην πανικοβάλλεστε, ούτε να νιώθετε ενοχές, όσο σημαντικό κι αν είναι εσείς και το μωρό σας να απολαμβάνετε μια στοργική σχέση. Πολλού γονείς δε νιώθουν αμέσως «ερωτευμένοι» ή δεμένοι με το μωρό τους. Όπως συμβαίνει και με τις άλλες σχέσεις, κάποιες ξεκινούν πιο αργά από άλλες και χρειάζονται χρόνο για να αναπτυχθούν. Η λέξη «δέσιμο» σημαίνει ότι η αγάπη είναι σαν κόλλα που εφαρμόζεται αμέσως και δεν αφαιρείται ποτέ, αλλά οι σχέσεις δεν είναι έτσι. Αν σας ανησυχούν τα συναισθήματά σας για το μωρό, μιλήστε με το γιατρό ή τη μαία σας.

Η ζήλεια των μεγαλύτερων αδερφών
Αν έχετε παιδί νηπιακής ηλικίας, προσπαθήστε να το προετοιμάσετε όσο το δυνατόν περισσότερο για τον ερχομό του μωρού. Όμως, ακόμη και αν δείχνει ευχαριστημένο και τρυφερό με το μωρό, μην εκπλαγείτε αν διαπιστώσετε να ζηλεύει, αν παλινδρομήσει σε πρωιμότερο συμπεριφοράς ή αν εμφανίσει συμπεριφορές ή αν εμφανίσει συμπεριφορές όπως απαιτητικότητα, προσκόλληση ή ανυπακοή.
• Όταν πρωτοσυναντήσει το μωρό, έχετέ του έτοιμο ένα δώρο «από το μωρό». Είναι χρήσιμο αν μπορεί αν έρθει στο μαιευτήριο για να «φέρει το μωρό στο σπίτι».
• Ζητήστε από τους επισκέπτες να του δείχνουν ενδιαφέρον και προσοχή μπροστά στο μωρό.
• Αγκαλιάζετέ το συχνότερα καθησυχάζοντας το με τη συμπεριφορά σας ότι το αγαπάτε.
• Αφήστε το να συμμετέχει στη φροντίδα του μωρού βοηθώντας όσο περισσότερο μπορεί, αν το θέλει, αλλά αν το βλέπει σαν αγγαρεία και όχι σαν απόδειξη ότι μεγάλωσε, μην το εξαναγκάζετε.
• Ενισχύστε την αίσθηση ωριμότητάς του αφήνοντάς το να αποφασίζει αν θέλει να πάει στον παιδικό σταθμό, να διαλέγει τι θέλει να φάει το μεσημέρι ή τι θα ήθελε να φορέσει.
• Η ζήλια είναι φυσιολογική.

Τα κατοικίδια ζώα
Μην αγοράσετε κατοικίδιο ζώο αν μόλις αποκτήσατε μωρό- η φροντίδα δυο νεοφερμένων μελών μπορεί να σας φανεί δύσκολη. Αν διαθέτετε ήδη κατοικίδιο, ακολουθήστε τις παρακάτω οδηγίες για να αποφύγετε τη μετάδοση λοιμώξεων στο μωρό σας:
• Πηγαίνετε το κατοικίδιό σας σε κτηνίατρο πριν γεννηθεί το μωρό. Βεβαιωθείτε ότι έχει κάνει όλα τα απαραίτητα εμβόλια και δεν έχει παράσιτα και ψήλους.
• Αν έχετε σκύλο, μην του επιτρέπετε να γλύφει το πρόσωπο του μωρού.
• Αν έχετε γάτα, αγοράστε δίχτυ για την κούνια και το καρότσι του μωρού.
• Αν ξέρετε ότι το κατοικίδιό σας είναι πιθανό να ζηλεύει το μωρό, φροντίστε να μην τα αφήνετε μαζί μόνα τους.

Πηγή: Εγκυμοσύνη από τη σύλληψη μέχρι τη γέννηση, Τζουν Τόμσον

Read More

Εξάνθημα στην περιοχή της πάνας (παράτριμμα)

Η παρατεταμένη υγρασία και άλλοι παράγοντες μπορεί να ερεθίσουν το δέρμα του μωρού στους γλουτούς, τους μηρούς και στα γεννητικά όργανα και να προκαλέσουν εξάνθημα στην περιοχή της πάνας, γνωστό αλλιώς και ως παράτριμμα.

Πού οφείλεται;

Σε ερεθιστικούς παράγοντες, κυρίως χημικές ουσίες στις κενώσεις του μωρού ή στο σαπούνι ή απορρυπαντικό που έχει μείνει στην πάνα αν δεν έχει ξεβγαλθεί τελείως. Τα περισσότερα μωρά εμφανίζουν εξάνθημα και ο καλύτερος τρόπος αποφυγής του προβλήματος είναι να αλλάζονται αμέσως οι βρεγμένες ή λερωμένες πάνες.

Ποια είναι τα συμπτώματα;

Το δέρμα στην περιοχή που καλύπτεται από την πάνα είναι κόκκινο, ερεθισμένο, υγρό και έχει κηλίδες. Η σοβαρότητά του ποικίλλει, όμως στους νέους γονείς φαίνεται ανησυχητικό.

Πώς θεραπεύεται;

Το εξάνθημα στην περιοχή της πάνας είναι γενικά ένα πρόβλημα που οι γονείς μπορούν να αντιμετωπίσουν εύκολα. Σε μερικές περιπτώσεις όμως, το ερεθισμένο δέρμα μολύνεται από τον μύκητα Candida και είναι απαραίτητη η θεραπεία με μια μη συνταγογραφούμενη αντιμυκητιασική κρέμα ή αλοιφή. Σε κάθε περίπτωση, συμβουλευτείτε το γιατρό σας.

Τι μπορείτε να κάνετε;

Το πιο σημαντικό πρώτο βήμα είναι να αλλάζονται αμέσως οι πάνες μόλις λερώνονται. Στην περίπτωση που χρησιμοποιείτε πανιά, ξεπλύνετε αρκετές φορές μέχρι να φύγει κάθε ίχνος σαπουνιού ή απορρυπαντικού. Να θυμάστε ότι τα μαλακτικά μπορούν να προκαλέσουν ερεθισμούς στο δέρμα στην περιοχή της πάνας. Αν οι πάνες δεν αλλάζονται συχνά όμως, τα αδιάβροχα υφάσματα κρατούν το εξάνθημα υγρό και μπορεί να το επιδεινώσουν.

Υπάρχουν διάφορες θεραπείες για το εξάνθημα. Μία από αυτές η έκθεση των γλουτών του μωρού σε ζεστή και ξηρή ατμόσφαιρα. Βγάλτε την πάνα και τοποθετήστε το μωρό μπρούμυτα με το κεφάλι στα πλάγια, πάνω σε μαλακές πετσέτες που καλύπτουν ένα αδιάβροχο σεντόνι. Οι κενώσεις ή τα ούρα θα πρέπει να καθαρίζονται αμέσως και το εξάνθημα να ξεπλένεται με ζεστό νερό και μαλακό σαπούνι. Αν είναι απαραίτητο, αλλάξτε τις πετσέτες. Αν χρειαστεί, ρίξτε λίγη παιδική πούδρα πάνω στο εξάνθημα.

Μπορεί να είναι πρακτικότερο να αγοράσετε κάποια μη συνταγογραφούμενη κρέμα ή αλοιφή από το φαρμακείο για την ανακούφιση του εξανθήματος. Για ήπιας μορφής εξανθήματα, χρησιμοποιήστε κρέμα που περιέχει οξείδιο του ψευδαργύρου ή ορυκτέλαια. Αμέσως μετά τον καθαρισμό της περιοχής της πάνας, τοποθετήστε ένα παχύ στρώμα της κρέμας από οξείδιο του ψευδαργύρου πάνω στην ερεθισμένη περιοχή. Ένα βαμβάκι εμποτισμένο με ορυκτέλαιο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τον καθαρισμό της λερωμένης περιοχής. Κατόπιν, εφαρμόστε και πάλι την κρέμα.

Αν το εξάνθημα είναι πιο σοβαρό ή επιμένει, συμβουλευτείτε το γιατρό σας.

www.e-child.gr

Read More

Γνωριμία με το φαγητό

Περίπου στον 6ο μήνα της ζωής του μωρού έρχεται η ώρα που πρέπει να του συστήσετε τη στερεά στροφή και να εμπλουτίσετε το διαιτολόγιό του, το οποίο μέχρι εκείνη τη στιγμή αποτελείται αποκλειστικά από γάλα. Ανακαλύψτε την κατάλληλη ώρα της ημέρα για να ταΐσετε το μωρό σας και φροντίστε να κάνετε τα γεύματα όταν θα είναι ευδιάθετο.
Μη βιάζεστε, αλλά δώστε χρόνο στο παιδί να φάει. Αν το επιθυμεί, δώστε του την ευκαιρία να μάθει να κρατάει μόνο του το κουτάλι. Μην αγχώνεστε με τις ποσότητες, αλλά εμπιστευθείτε την όρεξη του μικρού σας και ακολουθήστε και τις δικές του... οδηγίες όσον αφορά τις ποσότητες και τις γεύσεις. Μην το πιέσετε να φάει περισσότερο από όσο θέλει, γιατί υπάρχει πιθανότητα να αναπτύξει άγχος σχετικά με το φαγητό.

ΤΗΣ ΜΑΓΔΑΣ ΛΥΜΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ
ΜΕ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ ΧΑΖΑΚΗ, ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΥ, ΣΥΝΕΡΓΑΤΗ ΤΟΥ ΜΑΙΕΥΤΗΡΙΟΥ «ΛΗΤΩ»
www.myworld.gr

Read More

Η πρώτη εβδομάδα με το μωρό

Ανάμικτα συναισθήματα, χαρά που εναλλάσσεται με την αγωνία, λαχτάρα που γίνεται κούραση, αγάπη που κάθε στιγμή μεγαλώνει…
Ας δούμε μερικές καθημερινές συνήθειες που, όσο αυτονόητες κι αν ακούγονται, μπορεί να «μπλοκάρουν» μια νέα μαμά. Κι επειδή οι πρώτες μέρες μετά τον τοκετό συνοδεύονται από έντονες ορμονικές αλλαγές και συναισθηματικά «ασανσέρ», κάθε μαμά πρέπει να γνωρίζει πως όλα όσα της συμβαίνουν είναι φυσιολογικά και πως έχει στο πλευρό της σύμμαχο τον παιδίατρο και τη μαία της, στους οποίους πρέπει να απευθύνεται για κάθε ανησυχία που έχει για το μωρό. Ας δούμε όμως μαζί μερικές από τις πιο συνηθισμένες απορίες των πρώτων ημερών και τον τρόπο που τις χειριζόμαστε συνήθως.

Πώς θα το κοιμίζετε
Τα νεογέννητα κοιμούνται γύρω στις 16 ώρες την ημέρα, αλλά το δικό σας μπορεί να κοιμάται περισσότερες ή λιγότερες, αφού –όπως θα διαπιστώσετε σύντομα– τα μωρά έχουν προσωπικότητα… από κούνια! Οι ώρες όμως που θα κοιμάται το νεογέννητό σας δεν θα είναι συνεχόμενες και το πιθανότερο είναι πως δεν θα συμπίπτουν με το δικό σας πρόγραμμα. Το νεογέννητο μπορεί να κοιμάται σχεδόν όλη τη μέρα και να μένει ξύπνιο τις περισσότερες ώρες της νύχτας. Τα καλά νέα είναι πως αυτό δεν θα κρατήσει για πολύ!
Tip επιβίωσης
Κοιμηθείτε όποτε μπορείτε και αν γίνεται ρυθμίστε το βιολογικό σας ρολόι ώστε να κοιμάστε τις ώρες που κοιμάται και το μωρό σας.

Πιθανές απορίες
«Το μωρό μου κοιμάται συνεχόμενα τρίωρα και τετράωρα στη διάρκεια της ημέρας. Πρέπει να το ξυπνάω για τα γεύματά του;»
Αυτό θα σας το απαντήσει ο παιδίατρος, γιατί έχει σχέση με το βάρος γέννησης του μωρού σας. Γενικά όμως, αν ζυγίζει πάνω από 3,5 κιλά και δεν ξυπνάει στο τρίωρο για να πιει το γάλα του, δεν χρειάζεται να ανησυχείτε. Καλό όμως είναι να μην περνάνε πάνω από 4 ώρες χωρίς γεύμα, γιατί τα πολύ μικρά μωρά μπορεί να πάθουν εύκολα αφυδάτωση.

«Την ώρα που κοιμάται το μωρό μου κάνει απότομες, σπασμωδικές κινήσεις. Να ανησυχήσω;»
Όχι, οι απότομες αυτές κινήσεις είναι φυσιολογικές αντιδράσεις και θα τις δείτε στα περισσότερα μωρά. Διαρκούν από μερικές εβδομάδες έως και τους πρώτους μήνες της ζωής των μωρών και οφείλονται στην ανωριμότητα του νευρικού τους συστήματος και τα νεογνικά αντανακλαστικά.

«Έχει σημασία αν θα κοιμίζω το μωρό σε καλαθούνα ή στην κούνια του;»
Θεωρητικά, μια καλαθούνα ή ένα πορτ μπεμπέ είναι ιδανικά για το νεογέννητό σας. Θα χρειαστείτε ανάλογου μεγέθους σεντόνια και ελαφρές, αραιής ύφανσης μωρουδιακές κουβέρτες, ανάλογα με την εποχή. Όσο όμορφες κι αν είναι οι διακοσμημένες καλαθούνες, με φιογκάκια και δαντέλες, προτιμήστε μια απλή, χωρίς φραμπαλάδες και άλλα υλικά που μπορεί να υπερθερμάνουν το μωρό, ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες. Αν χρησιμοποιήσετε κατευθείαν την κούνια, βάζετε το μωρό στο κάτω μέρος της ώστε τα ποδαράκια του να είναι κοντά στο κεφαλάρι. Αυτό συστήνεται για λόγους ασφαλείας ώστε να μη γλιστρήσει κάτω απ’ τα σκεπάσματα και να κινδυνέψει από υπερθέρμανση ή ασφυξία.

«Έχω ακούσει ότι τα νεογέννητα πρέπει να φοράνε καλτσάκια και καπέλο. Δεν θα σκάσει απ’ τη ζέστη;»
Αν του φοράτε ένα κοντό φανελάκι, καλό είναι να του βάλετε ένα λεπτό ζευγάρι κάλτσες, τουλάχιστον όταν το έχετε ξεσκέπαστο. Οι κάλτσες και το καπέλο συστήνονται γιατί τα μωρά χάνουν θερμότητα από τα άκρα και το κεφάλι και ο εσωτερικός «θερμοστάτης» τους δεν είναι ακόμη σε θέση να ρυθμίσει τη θερμοκρασία του σώματός τους. Μέσα στο σπίτι δεν χρειάζεται να φοράτε καπέλο στο μωρό σας αυτήν την εποχή. Στις πρώτες βόλτες όμως, είτε έχει σαραντίσει είτε νωρίτερα, καλό είναι να του φοράτε καπελάκι και κάλτσες και να το έχετε σκεπασμένο με ελαφρύ σεντόνι.

«Μπορώ να χρησιμοποιήσω κλιματιστικό στο δωμάτιο που κοιμάται το μωρό;»
Αν η θερμοκρασία του δωματίου είναι πολύ υψηλή (πάνω από 27-28 βαθμούς), μπορείτε να βάλετε το κλιματιστικό. Προϋπόθεση είναι να έχει γίνει νωρίτερα σέρβις και να έχετε καινούρια (ή καθαρισμένα) φίλτρα για λόγους υγιεινής. Φροντίστε ακόμη να μην παραψυχράνετε το χώρο και να υπάρχει ομοιόμορφη θερμοκρασία σε όλους τους χώρους όπου κινείστε με το μωρό.

«Μέχρι πότε μπορώ να έχω το μωρό στο δωμάτιό μου;»
Ο λόγος που οι περισσότεροι παιδίατροι συστήνουν να κοιμίζουμε το μωρό στο δωμάτιό μας τους πρώτους μήνες είναι για να το επιτηρούμε καλύτερα τη νύχτα, αλλά και για να ξεκουράζεται λίγο περισσότερο η μαμά. Συνήθως κάποια στιγμή, ανάμεσα στους 4 και τους 6 μήνες, είναι καλό να μεταφερθεί στο δικό του δωμάτιο. Όσο έχετε το μωρό στο δωμάτιό σας αποφεύγετε να το κοιμίζετε στο ίδιο κρεβάτι μ’ εσάς για πολλούς λόγους ασφάλειας. Ο σημαντικότερος είναι ο κίνδυνος υπερθέρμανσης που μπορεί να οδηγήσει σε ασφυξία.

Ύπνος ασφαλής και γλυκός
Αν και σπάνιο, το σύνδρομο αιφνίδιου βρεφικού θανάτου (SIDS) ή «θάνατος στην κούνια» τρομοκρατεί και αγχώνει τους νέους γονείς. Υπάρχουν όμως πολλά που μπορείτε να κάνετε για να μειώσετε τον κίνδυνο, όχι μόνο γι’ αυτήν την ακραία περίπτωση αλλά και για πιθανή υπερθέρμανση του μωρού:
• Μην καπνίζετε (ούτε ο μπαμπάς) και μην επιτρέπετε σε άλλους να καπνίζουν στο δωμάτιο που βρίσκεται το μωρό σας και γενικότερα μέσα στο σπίτι.
• Μην κοιμίζετε το μωρό στο κρεβάτι σας τους πρώτους τρεις μήνες και καθόλου αν το μωρό σας γεννήθηκε πρόωρα ή είναι πολύ μικρό.
• Βάζετε το μωρό στην κατάλληλη στάση στην κούνια του, όπως θα σας συστήσει ο γιατρός σας. Συνήθως η οδηγία είναι να το βάζετε να κοιμάται στο πλάι, χρησιμοποιώντας τα γνωστά «σφηνάκια» που το κρατούν σε αυτήν τη θέση.
• Προσπαθήστε να θηλάζετε το μωρό σας.
• Τους πρώτους 6 μήνες, κοιμίζετε το μωρό στην κρεβατοκάμαρά σας. Αν πιστεύετε ότι το μωρό δεν είναι καλά, ζητήστε αμέσως ιατρική βοήθεια.

Πώς θα το σηκώνετε και θα το κρατάτε με ασφάλεια
Δεν θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη επίσκεψη του παιδιάτρου στο σπίτι όταν γέννησα την κόρη μου. Όταν τον είδα να την πιάνει απ’ τα πόδια και τα χέρια πήγα να λιποθυμήσω. «Τώρα», μου είπε, «ελπίζω να κατάλαβες πως το μωρό σου δεν είναι από κρύσταλλο! Το βασικό που πρέπει να προσέχεις είναι να στηρίζεις το κεφάλι. Όλα τα άλλα θα γίνουν φυσικά». Μπορώ λοιπόν να σας μεταφέρω τη δική μου εμπειρία, πως τα μωρά μας είναι ανθεκτικά και δεν είναι εύκολο να τους προξενήσουμε κακό. Το σημαντικότερο που πρέπει να θυμόμαστε είναι πως το κεφάλι του μωρού είναι βαρύ σε σχέση με το υπόλοιπο σώμα του και πως, σε αυτήν τη φάση, δεν ελέγχει καθόλου τους μυς του λαιμού του. Αυτό θα αρχίσει να συμβαίνει γύρω στις τέσσερις με οχτώ εβδομάδες. Πώς λοιπόν σηκώνουμε και αφήνουμε το μωρό μας στην κούνια;
Για να το σηκώσετε: Βάζετε το ένα χέρι πίσω απ’ το κεφαλάκι και το στηρίζετε μαζί με τον αυχένα, ή το ένα χέρι κάτω από τον ποπό του και το άλλο κάτω από τους ώμους και το κεφάλι του.
Για να το αφήσετε: Όταν βάζετε το μωρό στο κρεβάτι του, χρειάζεται και πάλι να στηρίζετε το κεφάλι του. Το κρατάτε με το ένα χέρι κάτω από τον ποπό, με το άλλο κάτω από το κεφάλι και το λαιμό και το αφήνετε σιγά-σιγά, είτε ανάσκελα ή γυρίζοντας ελαφρά το σώμα του στο πλάι ώστε να ελευθερωθεί το χέρι σας (αυτό βολεύει πολύ αν κοιμάται).
Για να το κρατήσετε αγκαλιά: Με το ένα χέρι κρατάτε πάντα το κεφάλι και τον αυχένα και με το άλλο στηρίζετε τον ποπό του. Πέρα από την αντικριστή θέση, σε πολλά μωρά αρέσει να τα κρατάνε «ανάποδα» αγκαλιά, να είναι δηλαδή ξαπλωμένο στους πήχεις των χεριών σας, με το πιγούνι και το μάγουλό του να ακουμπά στα χέρια σας και να κοιτά το πάτωμα.
Το αντανακλαστικό του ξαφνιάσματος: Αν σηκώσετε ή αφήσετε κάτω το μωρό απότομα και απρόσμενα –έστω και ελάχιστα– μπορεί να τεντώσει προς τα έξω τα άκρα του και ν’ αρχίσει να κλαίει.

Πώς θα αλλάζετε την πάνα του
Δεν χρειάζεται να αλλάξετε την πάνα του μωρού σας, εκτός κι αν βαρύνει με τσίσα, αν έχει λερωθεί ή στάζει. Γενικά θα χρειάζεστε καθημερινά αρκετές πάνες (6-8 την ημέρα) τουλάχιστον τους πρώτους μήνες. Αν θηλάζετε, είναι πολύ πιθανόν μετά το γεύμα το μωρό σας να κάνει κακά του – οπότε θα χρειαστεί να του αλλάξετε πάνα ξανά! Αν λοιπόν δεν είναι πολύ «βαριά», αποφύγετε το άλλαγμα πριν το θηλασμό ώστε να βάλετε μια και καλή καθαρή πάνα λίγο μετά. Έχετε δίπλα σας στην αλλαξιέρα οτιδήποτε θα χρειαστείτε, όπως υγρομάντιλα, κρέμα για τους ερεθισμούς, χαρτοβάμβακα, μια νωπή πετσέτα…
Προσοχή: Ποτέ δεν αφήνουμε χωρίς επίβλεψη το μωρό στην αλλαξιέρα, ακόμη και τις πρώτες μέρες. Ποτέ δεν μας προειδοποιεί για το πότε θα κάνει την πρώτη του στροφή ή πότε να κουλουριάσει το σώμα του γλιστρώντας στο πάτωμα!
Είναι σημαντικό να καθαρίζετε προσεκτικά τον ποπό του μωρού σας. Τις πρώτες μέρες θα το πλένετε τοπικά κάτω από τη βρύση μια-δυο φορές την ημέρα και στις υπόλοιπες θα χρησιμοποιείτε νερό και βαμβάκι ή σφουγγάρι. Όταν αλλάζετε την πάνα της κορούλας σας, σκουπίζετε από μπρος προς τα πίσω για να αποφύγετε τη διασπορά μικροβίων από τον πρωκτό προς τον κόλπο ή την ουρήθρα της. Δεν χρειάζεται να καθαρίσετε τα χείλη του αιδοίου ή κάτω από την ακροποσθία του γιου σας.
Εξίσου σημαντικό είναι το καλό στέγνωμα του ποπού προτού βάλετε την καθαρή πάνα. Σκουπίστε ταμποναριστά με μια μαλακή πετσέτα και αφήστε το για μερικά λεπτά γυμνό στην αλλαξιέρα για να φύγει κάθε υγρασία.
Tip επιβίωσης
Αν έχετε αγοράκι, θα παρατηρήσετε πως συνήθως κάνει τσίσα του τη στιγμή που το γδύνετε. Για να μη σας βρέξει, έχετε δίπλα σας πετσέτες ή κρατάτε την πάνα επάνω από το πέος του μέχρι να τελειώσει τα τσίσα του, προτού τη βγάλετε εντελώς.

Πώς θα του κάνετε το πρώτο του μπάνιο
Την πρώτη εβδομάδα το μωρό σας θα έχει ακόμη το κολόβωμα του αφαλού. Αυτό σημαίνει πως δεν θα το κάνετε «ολόκληρο» μπάνιο. Εξάλλου τα μικρά μωρά, σε αντίθεση με μεγαλύτερα ή τους ενήλικες, δεν λερώνονται πολύ γρήγορα. Το πλύσιμο του προσώπου, των χεριών και της περιοχής της πάνας είναι συνήθως αρκετά για να είναι καθαρά και να νιώθουν όμορφα.
Θα χρειαστείτε μια μικρή λεκάνη με χλιαρό νερό, βαμβάκι, ένα μαλακό πανάκι ή σφουγγάρι και μια πετσέτα. Δεν θα χρειαστείτε σαπούνι ή αφρόλουτρο για το μπάνιο, αν όμως θέλετε να χρησιμοποιήσετε, βεβαιωθείτε πως η σύνθεσή τους είναι κατάλληλη για μωρά. Πλύνετε απλά τις περιοχές που μπορείτε να φτάσετε εύκολα – να θυμάστε πως το εσωτερικό της μύτης, των αφτιών και τα κρυμμένα μέρη των γεννητικών του οργάνων είναι «αυτοκαθαριζόμενα». Έτσι, ξεκινήστε με το πρόσωπό του και αφήστε τελευταίο τον ποπό του. Ακόμη καλύτερα, χρησιμοποιήστε άλλη πετσέτα ή βαμβάκι για το πρόσωπο και άλλη για τα γεννητικά του όργανα.
Στεγνώστε προσεκτικά το μωρό σας, ειδικά στις ζάρες και τις πτυχώσεις του δέρματος όπως στο λαιμό και στην περιοχή της πάνας, για να μην προκληθούν ερεθισμοί.
Η περιποίηση του αφαλού χρειάζεται λίγο περισσότερη προσοχή. Χρησιμοποιήστε βαμβάκι και καθαρό οινόπνευμα ή ό,τι σας έχει συστήσει ο παιδίατρος. Καλό είναι να επιμένετε στην καθαριότητα της περιοχής, προσπαθώντας να καθαρίσετε απαλά τυχόν κακάδια αίματος που συχνά μένουν γύρω από τον αφαλό ή κάτω από το κολόβωμα. Μια φορά την ημέρα είναι αρκετή για τη διαδικασία αυτή.
• Συμβουλευτείτε με πολύ προσοχή το καινούριο βιβλιάριο υγείας του παιδιού που θα σας δώσουν στο μαιευτήριο, το «διαβατήριο υγείας» για όλη του τη ζωή!

ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗ
ΜΕ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΚΑΝΤΑΡΟΥ

www.myworld.gr

Read More

Οι Κολικοί στα Βρέφη

• Αποτελούν οι κολικοί αιτία για την ανήσυχη συμπεριφορά και το κλάμα του μωρού μας; Και αν ναι, πόσο εύκολο είναι να το διαπιστώσουμε και πώς θα το διαπιστώσουμε και πώς θα το αντιμετωπίσουμε;

  Οι κολικοί του πρώτου τριμήνου είναι όντως υπαρκτοί και εκδηλώνονται με έντονη ανησυχία, συνήθως κατά την ώρα του γεύματος. Το βρέφος σταματά απότομα να τρώει και μαζεύει τα πόδια του προς την κοιλιά του αναζητώντας ανακουφιστική θέση. Οι κολικοί παρουσιάζονται τόσο στη φυσική όσο και στην τεχνητή διατροφή και συνήθως παρατηρούνται στο πρώτο τρίμηνο της ζωής, ενώ σε σπάνιες περιπτώσεις παρατείνονται και μετά τον τρίτο μήνα. Εμφανίζονται σε οποιαδήποτε ώρα του 24ώρου, είναι όμως συχνότεροι τις απογευματινές και τις βραδινές ώρες. Η διάρκεια του κολικού είναι μικρή και συνήθως το βρέφος μετά από λίγη ώρα ησυχάζει και κοιμάται. Η διαπίστωση ότι η ανησυχία ενός βρέφους οφείλεται σε απλό κολικό δεν είναι πάντοτε εύκολη. Στηρίζεται κυρίως στον αποκλεισμό άλλων αιτιών ανησυχίας και κλάματος του βρέφους. Πρέπει να γίνεται έλεγχος, π.χ. , αν το βρέφος είναι στεγνό ή αν πεινάει και, αν παρατείνεται το κλάμα και η ανησυχία, θα πρέπει η μητέρα να συμβουλευτεί τον παιδίατρό της. Ουσιαστική θεραπεία των κολικών δεν υπάρχει. Συνιστάται η προσοχή στη σίτιση, ώστε να μην καταπίνει αέρα το βρέφος και, αν η μητέρα θηλάζει , προσοχή στη διατροφή της(αποφυγή πολλών φρούτων και λαχανικών, οσπρίων και βαριάς κουζίνας).

  Επίσης συνιστάται η τοποθέτηση του βρέφους σε πρηνή θέση, η εφαρμογή θερμών επιθεμάτων και , σε επίμονες περιπτώσεις, η χορήγηση σπασμολυτικών φαρμάκων. Τέλος , θα πρέπει να τονίσουμε ότι σημαντικό ρόλο στην εμφάνιση και στη διάρκεια των κολικών παίζει η ψυχολογία της μητέρας- όσο πιο ήρεμη είναι η μητέρα τόσο πιο ήρεμο θα είναι και το μωρό της.

www.healthierworld.g

Read More

Ο πελαργός έφθασε!

Όλα όσα θέλετε να ξέρετε μόλις έρθει ο πελαργός
Μπορεί να σας έδωσε τη μεγαλύτερη χαρά της ζωής σας, αλλά η γέννηση του πρώτου σας παιδιού σας δημιουργεί ένα σωρό υποχρεώσεις και ευθύνες. Πολλές φορές μάλιστα, δεν ξέρετε πώς να αντιδράσετε στο κλάμα του νεογέννητου βρέφους σας. Πιο κάτω θα ανακαλύψετε κάποια μικρά μυστικά που θα κάνουν τη ζωή σας πολύ πιο εύκολη.

Ο πελαργός έφθασε λοιπόν και στο δικό σας σπίτι, όμως, οι απορίες σχετικά με το νεογέννητό σας είναι άπειρες. Ξέρετε όμως, ότι το βρέφος σας δεν αντιδρά μόνο στις πέντε αισθήσεις; Εμφανίζει και άλλες σωματικές αντιδράσεις σε εξωτερικά ερεθίσματα όπως το κρύο, η ζέστη, ο πόνος και η πίεση. Μερικές φορές μάλιστα δεν μπορούν να τις ξεχωρίσουν εύκολα (π.χ. η πίεση και ο πόνος συγχέονται). Σε αυτές τις αισθήσεις το μωρό αντιδρά περισσότερο με συγκεκριμένα μέρη του σώματός του όπως οι πατούσες, οι παλάμες και το πρόσωπο. Για παράδειγμα, αν αγγίξουμε τα χείλη του, αυτό θα γυρίσει το πρόσωπό του, αν πάρουμε αίμα από την πατούσα, θα το δούμε να προσπαθεί να τη μαζέψει ή να τεντώσει το ποδαράκι του, δείγμα ότι πονά, αν το ντύσουμε πολύ βαριά ενώ κάνει πολλή ζέστη έξω, το ταλαιπωρούμε αφάνταστα, όπως κι αν το αφήσουμε ελαφρά ντυμένο στο κρύο. Το κορμί του μωρού συνεπώς έχει τη δυνατότητα να αντιδρά, αλλά και να προσαρμόζεται στις αλλαγές της θερμοκρασίας του περιβάλλοντος.

Απλές λύσεις για «όνειρα γλυκά»
Προβλήματα ύπνου παρουσιάζουν όλα τα παιδιά κατά εποχές και η έλλειψη ύπνου είναι ένα από τα πιο μεγάλα μαρτύρια που έχουν να αντιμετωπίσουν οι νέοι γονείς. Ίσως λοιπόν κάποια απλά πράγματα που δεν έχετε σκεφτεί μέσα στον πανικό σας να σας βοηθήσουν να κοιμηθείτε (επιτέλους) όλοι καλύτερα:

▪ Αν το μωρό σας τρελαίνεται για παιχνιδάκια, μην το θηλάζετε αμέσως πριν κοιμηθεί και αμέσως μόλις ξυπνήσει. Περιμένετε πρώτα να περάσουν μερικά λεπτά, ώστε το παιδί να σταματήσει να συνδέει το φαγητό με τον ύπνο.
▪ Χρησιμοποιήστε ουδέτερο τόνο στη φωνή σας κάθε φορά που ξυπνά και του λέτε να ξανακοιμηθεί, γιατί, αν σπεύδετε να το πάρετε αγκαλίτσα και να του σιγοψιθυρίσετε νανουρίσματα και τραγούδια, του δίνετε ένα ακόμη κίνητρο να παραμείνει ξύπνιο.

▪ Κρατήστε ημερολόγιο με τις ώρες που κοιμάται, ξυπνά και τρώει. Αυτό ίσως σας βοηθήσει να ανακαλύψετε πού οφείλεται το πρόβλημα.

▪ Όταν το παιδί μεγαλώσει, είναι απαραίτητο να έχει κάποια μεταβατική ώρα προσαρμογής πριν από τον ύπνο και να τηρείται σχολαστική ρουτίνα.

▪ Μην καταφεύγετε σε «άδειες» απειλές αν το παιδί αρνείται να κοιμηθεί και δοκιμάστε ένα σύστημα ανταμοιβής (π.χ μικρά δωράκια για τις νύχτες που κοιμάται καλά).

Θηλασμός και εργασία;
Οι περισσότερες σύγχρονες μαμάδες θεωρούν ότι θηλασμός και εργασία δεν συμβιβάζονται. Οι πιο ψύχραιμες ωστόσο υποστηρίζουν ότι αποτελεί πράγματι ένα δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο συνδυασμό. Προσθέτουν επίσης ότι σε καμία περίπτωση η εργασία δεν αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα για το θηλασμό και προτάσσουν τα πλεονεκτήματά του. Ποια είναι αυτά;

▪ Καταρχήν, ο θηλασμός που συνεχίζεται αφού η μητέρα επιστρέψει στην εργασία της ενισχύει σημαντικά την κακή συνήθως ψυχολογική κατάστασή της, καθώς αμβλύνει τα συναισθήματα ενοχής και τύψεων που την κυριεύουν επειδή δεν είναι κοντά στο μωρό της.

▪ Δίνοντας στο μωρό το μητρικό γάλα που έχει φυλάξει κατά τη διάρκεια της ημέρας, η μητέρα ενισχύει, έστω και νοερά για την ίδια, την παρουσία της και αισθάνεται ότι προσφέρει πολλά ακόμη στο παιδί της. Επιπλέον, το πρώτο πρωινό ή το βραδινό γεύμα του θηλασμού διατηρεί αναλλοίωτη στο μωρό την αίσθηση της φυσικής παρουσίας της μητέρας, ενισχύοντας την ήδη υπάρχουσα σχέση μεταξύ τους.

www.kypros.org

Read More